
خوشبختانهتعداد زیادی از انسان ها هرگز در طول زندگی خود نیاز بهدرآوردن عضوی از بدن ندارند اما گاهی اوقات نمی توان از این مسئلهاجتناب کرد زیرا بعضی افراد بهشدت بهآن نیاز دارند. همزمان کهسن بالاتر میرود، کم کم اعضای بدن نیز ضعیف تر میشوند و گاهی اوقات از فعالیت باز میایستند.
در موارد دیگر نیز تصادف، بیماری و یا آسیب دیدگی میتواند باعث مشکلات اعضای بدن شود. بعضی از اعضای بدن هستند کهممکن است بسیار کوچک باشند اما بدن نمی تواند بدون آن ها زندگی کند اما بعضی از آن ها بدون کشندهبودن، از داخل بدن بیرون میآیند.
مثلاً انسان نمی تواند با درآوردن مغز، قلب، کبد، کلیهو ریهزندهبماند اما زندگی کردن با یک ریهو کلیهممکن خواهد بود اما سوال این جاست زمانی کهیک عضو از بدن مثل طحال، کیسهصفرا، یک کلیهیا بخشی از معدهخارج میشود، چهاتفاقی برای آن فضای خالی رخ میدهد؟
علاوهبر بخش هایی کهدر بالا نام بردیم، بخشی از کبد نیز قابل بیرون آوردن است. پیوند کلیه نیز بسیار رایج است کهدر این صورت فضای کلیهخالی نخواهد بود زیرا کلیهجدید جای قبلی را میگیرد.
بدن ما بهحفرههای خاصی تقسیم شدهاست کهحرکت اعضای بدن را در بعضی از درجات محدود میکند. مثلاً قلب تقریبا در وسط حفرهشکمی قرار گرفتهو لایههای زیادی از بافت دور این حفرهها را از یکدیگر جدا میکند و باعث انعطاف پذیری آن ها میشود و هر عضو از بدن در جایی کهباید، میماند.
این حفرهها قسمت های شلوغی در بدن هستند کهاعضای بدن ما یکی پس از دیگری بهبهترین شکل ممکن این فضاهای خالی را پر میکند. اگر یکی از اعضا را در بیاورید، فضای خالی توسط اعضای دیگر بدن تصرف میشوند.
یعنی مثلا اگر کیسهصفرا برداشتهشود، فضای کوچک مربوط بهکیسهصفرا کم کم تغییر شکل میدهد و بهلوزالمعده، معدهو کبد نزدیک شدهو فضای خالی بین آن ها کمی بزرگ تر میگردد و مایع درون بدن نیز بهطور پنهانی و مثبتی در کوتاهمدت این فضای خالی را پر میکند تا جایی کهبافت های اتصالی تشکیل شوند و همهچیز در حفرهها سر جای خودش قرار بگیرد.
بدن میتواند خودش را با این شرایط بهخوبی تطبیق دهد. معمولا تصور کنید کهدر یک آسانسور شلوغ با حدود 10 نفر مسافر ایستادهاید و یک نفر از آن ها در یکی از طبقات پیادهمیشود.
افراد باقی ماندهدر آسانسور فضای خالی را پر میکنند و فشار شلوغی کم تر میشود. همین موضوع در بدن هم اتفاق میافتد و اعضای بدن شما بهصورت طبیعی پخش میشوند؛ بهطوری کهدیگر هیچ فضای خالی باقی نخواهد ماند.