دلیل قضاوت کردن درباره دیگران چیست؟

واکنش ما به‌اظهارنظرهای دیگران همیشه‌به‌قضاوت شخصی ما از خودمان و احساس کمبود یا قدرت شخصی مان بستگی دارد، نه‌فرد مقابل.

دلایل قضاوت درمورد دیگران

اکثر قضاوت های دیگران از یکی از سه‌علت زیر ریشه‌می‌گیرد:

1. آن رفتار و خصوصیت تان برای خودتان هم قابل تحمل نیست.
بعنوان مثال، ممکن است خجالتی باشید و با فردی بسیار اجتماعی برخورد کنید. قضاوت شما چیزی شبیه‌به‌این خواهد بود:چقدر خودنما، خیلی پرسروصدا و آزاردهنده‌است. چون خودتان نمی توانید آنطور رفتار کنید، به‌کسی که‌اینطور هست کینه‌می‌ورزید.
این نوع قضاوت مشخص می‌کند که‌شما به‌طور کامل خودتان را بروز نمی دهید و درنتیجه‌از کسانیکه‌اینکار را می‌کنند نفرت دارید، حتی اگر اینکار غیرعمدی باشد.آگاه‌شدن از واقعیت این واکنش و تلاش برای ابراز احساساتتان باعث می‌شود بسیار بهتر خود را بروز دهید.

2. شما همان رفتار را نشان می‌دهید و از آن آگاهی ندارید، به‌همین علت وقتی آن را در کسی می‌بینید دوست ندارید.
همه‌ما با این وضعیت روبه‌رو شده‌ایم. یک نفر درمورد یکی از دوستان یا آشنایان شکایت می‌کند و شما با خودتان فکر می‌کنید، «خنده‌دار است، اون خودش همین رفتاری که‌فکر می‌کنه‌اشتباه‌رو انجام میده!».
نگاهی صادقانه‌به‌خودتان بیندازید شاید خیلی از خصوصیاتی که‌در دیگران دوست ندارید، در خودتان باشد. اگر اینطور بود ممکن است باعث تعجبتان شود و به‌این ترتیب خود را بهتر پذیرفته‌و احساس درک و دلسوزی بیشتری نسبت به‌دیگران پیدا خواهید کرد.

3. فردی حسود هستید و به‌همین دلیل به‌داشته‌های دیگران حسد می‌ورزید و آنها را قضاوت می‌کنید.
کسیکه‌در زمینه‌ای به‌موفقیت رسیده‌باشد ممکن است شما را یاد عدم موفقیت خودتان در آن زمینه‌بیندازد. به‌موفقیت بالاتر او حسادت کرده‌و بعد سعی می‌کنید اشکالی در او پیدا کنید تا حس کمبود خودتان را جبران کنید.
ازآنجاکه‌الگوگیری انگیزه‌بسیار قوی تری است تا رقابت، اگر سعی کنید به‌جای اینکه‌وقتتان را برای پیدا کردن عیب و ایراد در آن فرد تلف کنید، آن فرد را الگوی خود قرار دهید، موفق تر خواهید بود.
بیشتر قضاوت ها و انتقاداتی که‌از دیگران می‌کنیم، استراتژی های ذهن برای جلوگیری از  بروز احساسات ناراحت کننده‌است. اما اگر ندانید این احساسات از کجا ناشی می‌شوند، ممکن است موجب ناراحتی بسیار بیشتر شود.
آگاه‌شدن از ذات این انتقادها به‌این معنی نیست که‌دیگر هیچ اولویتی ندارید، هنوز هم ممکن است متوجه‌برخی رفتارهای خاص که‌برایتان نامطلوب است، بشوید.اما با درک درست و کمی تلاش، بصیرت و تمایز گذاشتن جای قضاوت و انتقاد را می‌گیرد و باعث می‌شود برای دیگران احساس دلسوزی و شفقت کنید، حتی اگر علاقه‌چندانی به‌آن رفتار نداشته‌باشید.
بصیرت، آگاهی و درک بدون واکنش احساسی است. قضاوت هایی که‌موجب واکنش های احساسی می‌شوند کلید راهنما برای کمک به‌شما برای پیدا کردن بینش فردی است.وقتی به‌جای قضاوت کردن دیگران، اعتقادات و تصورات آنها را کشف کنید، دری برای گستردن خودآگاهی و پذیرش خود باز خواهید کرد.
به‌جای اینکه‌اسیر دام نفس برای قضاوت دیگران شوید، اجازه‌بدهید واکنش ها و قضاوت هایتان برای دست یافتن به‌خودآگاهی بیشتر کمکتان کند و بنابرآن به‌خوشبختی و موفقیت بیشتری دست خواهید یافت.
وقتی از قضاوت خود از دیگران بعنوان آینه‌ای برای نشان دادن عملکرد ذهنتان استفاده‌کنید، انعکاس هر فرد می‌تواند هدیه‌ای ارزشمند برایتان باشد و هر فردی که‌با او برخورد می‌کنید را به‌معلمی برایتان تبدیل خواهد کرد.