روزه خواری بر اثر صعف جسمانی چه حکمی دارد؟

ضعف جسمانی مسأله‎ای است که‌عده‎ای از روزه‎داران به‌آن مبتلا هستند؛ این افراد به‌دلیل جواز پزشک یا اجتهاد شخصی توانایی ادای روزه‌در این مقطع خاص را ندارند؛ اما آیا باید قضای آن را ادا کنند یا خیر؟ در ادامه‌بر اساس کتاب سؤالات احکام شرعی مطابق با فتوای مقام معظم رهبریو آیت الله‌مکارم شیرازی به‌این پرسش پاسخ می‎‎دهیم.

حکم روزه‌خواری به‌دلیل صعف جسمی

 حکم مراجع در مورد روزه‌خواری به‌دلیل ضعف جسمی:

رهبر معظم انقلاب:
سؤال750:من بر اثر ضعف جسمانی از ابتدای سن بلوغ تا دوازده‌سالگی روزه‌نگرفته‎ام، در حال حاضر چه‌تکلیفی دارم؟
پاسخ:واجب است روزه‎هایی را که‌در ماه‌مبارک رمضان نگرفته‎اید با اینکه‌به‌سن تکلیف رسیده‌بودید قضا کنید و اگر افطار روزه‌ماه‌رمضان عمدی و اختیاری و بدون عذر شرعی بوده‌کفاره‌هم بر شما واجب است.

آیت الله‌مکارم:
سؤال:دختری به‌سن بلوغ رسیده‌است؛ ولی به‌واسطه‌ضعف جسمی توان روزه‌گرفتن در ماه‌مبارک رمضان را ندارد و بعد از ماه‌رمضان هم تا سال بعد نمی تواند قضا کند، حکمش چیست؟
پاسخ:باید کفّاره‌مدّ طعام را بدهد؛ یعنی برای هر روز معادل 750 گرم گندم و مانند آن به‌فقیر بدهد. و قضای این روزه‌ها بر او واجب نیست.