
اگر روزهداربهدلیل حالت تهوع ، استفراغ عمدی کند ، روزهاش چهحکمی دارد ؟و اگر شخص از روی عمد در ماهرمضان استفراغ کند مانند فرو بردن انگشت در دهان ، آیا باید کفارهپرداخت کند یا گرفتن قضای آن کافیست ؟ حکم شرعی استفراغ عمدی در زمان روزهداری از نظر مراجع تقلید را میتوان در این بخش از مجله اینترنتی فنجان بخوانید.
مقام معظم رهبری
هرگاهروزهدار عمداً قی کند اگر چهبهواسطهی بیماری و مانند آن ناچار بهاین کار باشد، روزهاش باطل میشود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.
اگر در هنگام آروغ زدن چیزی در دهانش بیاید باید آن را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود روزهاش صحیح است.
اگر روزهدار بهجهت حالت تهوّع، قی کند؛ روزهاش چهحکمی دارد؟
اگر بی اختیار باشد، اشکال ندارد؛ ولی اگر از روی عمد باشد، روزهرا باطل میکند.
هر گاهروزهدار عمداً قی کند اگر چهبهواسطهمرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل میشود، ولی اگر سهواً یا بیاختیار قی کند، اشکال ندارد.
اگر در شب چیزی بخورد کهمیداند بهواسطهخوردن آن، در روز بیاختیار قی میکند، احتیاط واجب آن است کهروزهآن روز را قضا نماید.
اگر روزهدار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنان چهبرای او ضرر و مشقت نداشتهباشد، باید خودداری نماید.
اگر مگس در گلوی روزهدار برود، چنان چهممکن باشد، باید آن را بیرون آورد و روزهاش باطل نمیشود، ولی اگر بداند کهبهواسطهبیرون آوردن آن، قی میکند واجب نیست بیرون آوردن و روزهاش صحیح است.
اگر سهواً چیزی را فرو ببرد و پیش از رسیدن بهشکم یادش بیاید کهروزهاست، چنان چهممکن باشد باید آن را بیرون آورد، و روزهاش صحیح است.
اگر یقین داشتهباشد کهبهواسطهآروغ زدن ، چیزی از گلو بیرون میآید، نباید عمداً آروغ بزند بلکهاگر احتمال بدهد بنابر احتیاط واجب آروغ نزند.
اگر آروغ بزند و چیزی در گلو یا دهانش بیاید، باید آن را بیرون بریزد، ولی اگر بیاختیار فرو رود، روزهاش صحیح است.
هرگاهروزه دار عمداً قی (استفراغ) کند هرچند بهدلیل مرض یا برای نجات از مسمومیت و مانند آن ناچار بهاین کار باشد، روزهاش باطل میشود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند، اشکال ندارد.
اگر فرد در شب چیزی بخورد کهمیداند بهعلت خوردن آن، در روز، بی اختیار قی میکند، روزهاش صحیح است.
اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچهخود بهخود انجام شدهاست بهگونهای کهعرفاً نگویند فرد، خودش را وادار بهقی کردن نمودهلازم نیست از آن جلوگیری کند و روزهاش صحیح میباشد.
آیا قی کردن عمدی موجب کفارهاست؟
پرداخت کفارهدر این مورد بنابراحتیاط استحبابی است.
قی کردن از روی عمد روزهرا باطل میکند، هرچند برای نجات از مسمومیت و درمان بیماری و مانند آن باشد، ولی قی کردن بدون اختیار یا از روی سهو روزهرا باطل نمی کند.
اگر فردی بهطور عمد در ماهرمضان قی کند(مانند فرو بردن انگشت در دهان) و موجب باطل شدن روزهشود آیا فرد باید کفارهآن روز را بپردازد یا نهفقط قضا کافیست؟
اگر عمداً باشد علاوهبر قضا کفارههم دارد.
هر گاهروزهدار عمداً استفراغ کند ، اگر چهبهواسطهمرض و مانند آن ناچار باشد ، روزهاو باطل میشود اما اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.
اگر در شب چیزی بخورد کهمیداند بهواسطهخوردن آن ، در روز بی اختیار قی میکند ، احتیاط واجب آن است کهروزهآن روز را قضا نماید.
اگر روزهدار بتواند از قی کردن خود داری کند ، چنانچهبرای او ضرر و مشقت نداشتهباشد ، باید خودداری نماید.
اگر مگس در گلوی روزهدار برود ، چنانچهبقدری پائین رود کهبهفرو بردن آن خوردن نمی گویند لازم نیست آن را بیرون آورد و روزهاو صحیح است و اگر بهاین مقدار پائین نرود و بداند کهبهواسطهآوردن آن استفراغ میکند ، بیرون آوردن آن واجب نیست و روزهاش صحیح است.
اگر یقین داشتهباشد کهبهواسطهآروغ زدن چیزی از گلو بیرون میآید ، نباید عمداً آروغ بزند اما اگر یقین نداشتهباشد اشکال ندارد.
اگر آروغ بزند و بدون اختیار چیزی در گلو یا دهانش بیاید ، باید آن را بیرون بریزد و اگر بی اختیار فرو رود ، روزهاش صحیح است.
هرگاهروزهدار عمداً قی کند، اگر چهبهواسطهبیماری و مانند آن ناچار باشد ، موجب باطل شدن روزهمیشود اما اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد.