راه اول و آخر والدین برای حل مشکل لجبازی کودکان

علت لجبازی بچه‌ها و بهترین واکنش والدین با کودک لجباز

لجباز شدن کودک بنا به‌دلایلی ایجاد می‌شود. والدین برای کاهش لجبازی کودکان از امر و نهی های بی مورد و زیاد پرهیز کنند. این تکرار باید ها و نباید ها موجب بروز مشکلات عصبی و پرخاشگری در کودک می‌شود ؛

جالب است بدانید لجبازی کودک بیشتر در فرزند اول دیده‌می‌شود، به‌دلیل اینکه‌مادر می‌خواهد فرزندش را در بهترین شرایط ممکن تربیت کند و کنترل بیشتری بر رفتارهای وی داشته‌باشد که‌در نتیجه‌موجب بروز لجبازی در کودک می‌شود

​کودک از 2 تا 3 سالگی لجبازی را آغاز کرده‌و یا بهتر بگوییم در خودکشف می‌کند. او به‌درجه‌ای از خودآگاهی و شناخت محیط و اطرافیان می‌رسد که‌می‌فهمد رفتارش روی اطرافیانش تاثیر می‌گذارد و واکنش ها را برمی انگیزد.

به‌همین دلیل در بعضی امور و زمانیکه‌از او کاری خواسته‌می‌شود لجبازی را به‌کار می‌گیرد تا واکنش ها را مشاهده‌کند و کنجکاوی اش ارضا شود. به‌گفته‌ی کارشناسان روانشناسی کودک این کنجکاوی می‌تواند به‌همان خواسته‌ای مربوط باشد یا به‌شخص درخواست کننده.

یکی از علل اصلی لجبازی کودک این است که‌او بدون آن که‌درباره‌لجبازی قضاوتی داشته‌باشد یا آن را خوب یا بد بداند تنها لجبازی را به‌عنوان وسیله‌ای برای محک زدن عکس العمل اطرافیان به‌کار می‌گیرد ، ولی راه‌چاره‌چیست ؟ پیشنهادات موثری را در ادامه‌این بخش از نکات تربیت کودک در مجله اینترنتی فنجان خواهیم گفت.

علل لجبازی کودکان و نحوه‌برخورد با آن 

9 راه‌حل موثر برای درمان لجبازی کودکان

9 نکته‌حقیقی برای مقابله‌با کودکان لجباز،برای انجام حتی کوچکترین کارها هر روز باید یک نبرد خسته‌کننده‌با فرزند خود داشته‌باشید، شانس خوبی است که‌یک کودک لجباز داشته‌باشید.

اما در عین حال ممکن است وسوسه‌شوید که‌به‌طور قاطعانه‌با کودک خود برخورد کنید ، این به‌احتمال زیاد باعث افزایش ناامیدی برای هر دو شما خواهد شد. پس والدین وقتی کاسه‌صبرشان لبریز میشود باید چه‌کنند؟ خوب، خوشبختانه، نه‌روش برای کمک وجود دارد.

1. عصبی نشوید:

یک نفس عمیق بکشید، یک یا دو دقیقه‌به‌اتاق دیگری بروید یا تا ده‌بشمارید، هر کاری لازم است انجام دهید تا آرام شوید. در غیر این صورت وضعیت وخیم تر میشود.

در مقابله‌با لجبازی کودکان عصبانی نشوید

2. به‌خواسته‌آنها گوش دهید:

اگر فرزندتان مایل به‌انجام کاری نیست، از آنها علت را جویا شوید ؛ می‌تواند یک دلیل اصلی مهم باشد. به‌عنوان مثال، اگر آنها هر روز صبح از رفتن به‌مدرسه‌خودداری میکنند، ممکن است به‌این دلیل باشد که‌آنها مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند یا معلم به‌آنها خیلی اهمیت نمیدهد.

یکی از بهترین روش ها برای ایجاد همکاری با کودک این است که‌یک برنامه‌مشخص داشته‌باشید . سعی کنید یک نمودار لیست کارها داشته‌باشید.و از کودک خود در مورد اهمیت کارها سوال کنید.

3. یک مثال خوب برای اختلافات بیاورید:

اگر یک کودک همیشه‌والدین خود را در حال درگیری ببیند، رفتار مشابهی از خود نشان میدهد ؛ بنابراین بسیار مهم است که‌آنها نحوه‌برخورد درست رفع مشکلات را از جانب والدین ببیند .

به‌همین دلیل است که‌کارشناسان والدین پیشنهاد می‌کنند که‌هرگونه‌بحث و مشاجره‌را به‌زمانی که‌کودک در اطراف شما نیست موکول کنید.یا، بهتر است، والدین یاد بگیرند که‌کارها را به‌گونه‌ای دوستانه‌انجام دهند.

4. از بحث در مورد متقاعد کردن اجتناب کنید:

گاهی اوقات، حتی زمانی که‌والدین همه‌چیز را درست انجام می‌دهند، بچه‌ها نمی خواهند کاری را که‌از آنها خواسته‌اند انجام دهند ؛ برای مواردی مثل این، بهتر است که‌استدلال هایی خود را بیان کنید.

این را می‌توان با بیان دقیق و واضح از آنچه‌که‌از رفتار آنها انتظار می‌رود، انجام دهید. حتما اهمیت احترام و چگونگی رعایت ادب را برای آنها ذکر کنید، زیرا برای ایمنی و رفاه‌خودشان ضروری است سپس، تذکر دهید در پی ادامه‌رفتارشان چه‌عواقبی منتظر آنها است.

5. گزینه‌ارائه‌دهید:

اجازه‌دهید کودکان در موارد کوچک حق انتخاب داشته‌باشند، به‌آنها کمک می‌کند تا بعدها در زندگی و در مسائل بزرگتر راحت تر تصمیم گیری کنند.میتوانید از مسائلی مثل زمان خواب یا لباس مدرسه‌شروع کنید.

دادن حق انتخاب و تصمیم گیری به‌کودکان

6. تقویت رفتار مثبت:

تشویق کودکان به‌رشد اعتماد به‌نفس آنها کمک میکند. همچنین آنها را تشویق به‌ادامه‌کار در جهت اهداف خود و حفظ رفتار مثبت سوق میدهد. بنابراین از کلماتی استفاده‌کنید که‌نیاز به‌هیچ گونه‌مبارزه‌برای خوابیدن و خوردن غذا وجود نداشته‌باشد.

7. سیستم پاداش را امتحان کنید:

بچه‌ها عاشق برچسب ها و گنجینه‌های کوچک هستند. و خرید این اقلام هیچ هزینه‌ای ندارد بنابراین استفاده‌از این پاداش های کوچک تاثیر به‌سزایی در رفتار کودک ایحاد خواهد کرد.

8. سازش:

هر گاه‌امکان پذیر است، با کودکان خود از طریق مصالحه‌کار کنید. به‌عنوان مثال، اگر آنها می‌خواهند یک لباس را که‌برای مدرسه‌مناسب نیست، بپوشند، سعی کنید یک جایگزین داشته‌باشید که‌هر دو شما را خوشحال کند، مانند دامن بلندتر، شلوار جین، یا ژاکت متفاوت.

9. راهنمایی حرفه‌ای بگیرید:

اگر هیچکدام از این روش ها روی فرزند تاثیر گذار نبود،و روش دیگری برای تغییر رفتار در کودک وجود نداشت از یک متخصص خانواده‌مشورت بگیرید همانطور که‌می‌بینید، همه‌این نه‌روش بسیار ساده‌و کاربردی هستند اما ترفند استفاده‌از آنها را باید بلد باشید.

کودکان وقتی که‌می‌دانند چه‌چیزی از آنها انتظار دارید، رفتار درست را می‌آموزند ؛ بنابراین اگر آنها دائما در مورد آنچه‌که‌قرار است انجام دهند شک داشته‌باشند، دچار اضطراب و اشتباه‌میشوند و به‌یاد داشته‌باشید، مشاوره‌گرفتن از یک متخصص زمانی که‌شرایط خیلی سخت شده‌است هیچ ایرادی ندارد.

گرفتن مشاوره‌با تشدید لجبازی کودکان