لکنت زبان و درمان آن

از علت تا درمان لکنت زبان

شناخت و درمان مشکلات کودکان به‌خصوص در مورد گفتار و تکلم باید به‌درستی و جدیت انجام شود تا کودک در آینده‌و در سنین بزرگسالی سرخورده‌نشده‌و اعتماد به‌نفس خود را از دست ندهد. در این بخش به‌مشکل لکنت زبان می‌پردازیم

لکنت زبان چیست؟

لکنت زبان یک اختلال ارتباطی است که‌بیش از 50 میلیون نفر در دنیا به‌آن مبتلا می‌باشند و شیوع آن در افراد مذکر تقریبا 4 برابر افراد مونث است.

نشانه‌های لکنت زبان چیست؟

مشکل در ادای کلمات و کشیدن صداها

وقفه‌هایی در تولید صداهایا هجاها

 تکرار صدا یا هجاها

ادا کردن و گفتن کلمات با تلاش زیاد

گفتن کلمات به‌صورت شکسته‌و گاهی شکستن کلمات

گفتن صداهایی مثل اوممم در میان صحبت هایش

لکنت زبان و علل آن

 علت لکنت زبان چیست؟

 لکنت زبان کودکان بیش از آنکه‌جنبه‌ارثی داشته‌باشد نوعی اختلال روحی و عصبی است.  لکنت زبان عارضه‌ای کوتاه‌مدت و یا گاه‌بلند مدت است که‌بر اثر قرار گیری کودک در شرایطی پر استرس و نامناسب بروز می‌کند. یکی دیگر از مسایلی که‌در مورد علت لکنت از قدیم الایام مطرح بوده‌است مشکلات عاطفی و روانی می‌باشد .

 لکنت ممکن است به‌علت غیر طبیعی بودن بخش های پردازشگر مرتبط با گفتار در مغز باشد . تقریبا اولین مدل نوروفیزیولوژیک در ارتباط با لکنت در سال 1928 توسط اورتون و تراویس ارائه‌گردید و بدنبال آن تحقیقات در این زمینه‌به‌شکل های مختلف تا کنون اامه‌یافته‌است و از نتایج آنها در زمینه‌تشخیص دقیق و درمان مناسب ریشه‌ای استفاده‌شده‌است که‌در واقع نشانگر این است که‌اشکالات عملکردی مغز مانع از هماهنگی کافی و مناسب اجزاء سیستم گفتاری می‌شود.

درمان لکنت زبان

در درمان لکنت زبان کودک  اولین نکته‌برخوردی صمیمانه، آرام و عادی با کودک است. دلسوزی برای او اصلا خوب نیست! با این کار به‌اعتماد به‌نفس اش آسیب زده‌اید.

نحوه‌ی صحبت کردن کودک را تقلید نکنید چرا که‌بسیار تاثیر بدی در نتیجه‌درمان خواهد گذاشت.

در درمان لکنت زبان به‌کودک شمرده‌شمرده‌صحبت کردن را آموزش دهید و با تمرین به‌او آموزش دهید تا نحوه‌ی صحیح تنفس را یاد بگیرد چرا که‌کودکان مبتلا به‌لکنت در تنفس در حین تکلم مشکل دارند.

یک روانشناس کودک در اروپا که‌به‌طور گسترده‌در زمینه‌لکنت زبان فعالیت می‌کند آینه‌را برای درمان یکی از بهترین ابزار می‌داند چرا که‌کودک به‌وطر کامل طرز صحبت کردن خود را به 

به‌کودک اجازه‌دهید که‌خودش در تمرین ها صحبت کند و برای شرکت در فعالیت های گروهی او را تشویق کنید.  در دوره‌درمان سخت کوش باشید و زود خسته‌نشوید و به‌طور مداوم درمان را ادامه‌دهید تا بهتر نتیجه‌بگیرید.