ورزش و پیشگیری از سرطان

اهمیت ورزش پیش از تشخیص سرطان و پس از آن

احتمالاً پیشاپیش می‌دانید که‌فعالیت ورزشی منظم خطر ابتلا به‌بیماری های قلبی را کاهش می‌دهد. آنچه‌شاید از آن بی خبر باشید، این است که‌ورزش خواصی دارد که‌برای سرطان هم مفید است. ورزش می‌تواند خطر ابتلا به‌برخی انواع شایع سرطان را کاهش دهد. علاوه‌بر این، در صورتی که‌در شما سرطان تشخیص داده‌شده، ورزش می‌تواند به‌شما کمک کند تا در حین درمان و پس از آن حال بهتری داشته‌باشید. گزارش کسانی که‌درمانشان موفقیت آمیز بوده‌است،و به‌لحاظ بدنی فعال بوده‌اند، به‌این موارد اشاره‌دارد که‌آنها کم تر دچار خستگی مفرط شده، انرژی بیش تری دارند، کیفیت زندگیشان بهبود یافته‌و کم تر دچار افسردگی و اضطراب می‌شوند. بنابراین، چه‌به‌پیشگیری از سرطان علاقه‌داشته‌باشید، چه‌به‌تازگی در شما سرطان تشخیص داده‌باشند، چه‌تحت درمان قرار داشته‌باشید و چه‌فردی باشید که‌چند سال است درمانش به‌پایان رسیده‌است، بهتر است از فواید ورزش منظم آگاه‌شوید.

ورزش و پیشگیری از سرطان

سرطان های رودۀ بزرگ و پستان از انواع سرطان هایی هستند که‌بسیار شایعند، و به‌نظر می‌رسد که‌ورزش به‌طور چشم گیری خطر ابتلا به‌هر دوی این سرطان ها را کاهش می‌دهد. مشخص شده‌که‌فعالیت ورزشی به‌میزان 40 تا50 درصد خطر ابتلا به‌سرطان رودۀ بزرگ رشد یابنده‌(درحال گسترش- developing ) و 30 تا 40 درصد خطر ابتلا به‌سرطان پستان را کاهش می‌دهد. فعالیت ورزشی می‌تواند موجب کاهش خطر ابتلا به‌دیگر انواع سرطان نیز بشود، اما نتایج بررسی ها بر روی دیگر انواع سرطان کم تر رضایت بخش بوده‌اند.

فعالیت ورزشی، بدون درنظر گرفتن وزن زن (فرد) مورد نظر نیز، مزایای مهمی برای سلامتی وی دارد. با این حال، فعالیت ورزشی به‌همراه‌داشتن وزن مناسب، بهترین نتایج را در پی خواهد داشت. طبق نتایج به‌دست آمده‌از یک بررسی بر روی تقریباً 120.000 پرستار زن، میزان مرگ ومیر ناشی از سرطان یا بیماری های قلبی - عروقی در آن پرستارانی که‌هم لاغر بودند و هم فعالیت ورزشی انجام می‌دادند، کم تر از زنان دیگر بوده‌است.

برای کاهش خطر ابتلا به‌بیماری هایی مانند بیماری های قلبی و سرطان، مقاله‌های راهنمای ورزشی، انجام فعالیت ورزشی با شدت متوسط دست کم 30 دقیقه‌در روز، به‌مدت لااقل 5 روز در هفته، یا انجام فعالیت ورزشی سنگین دست کم 20 دقیقه‌در روز، به‌مدت لااقل 3 روز در هفته‌را توصیه‌می‌کنند. فعالیت های ورزشی با شدت متوسط عبارتند از پیاده‌روی تند و یا دوچرخه‌سواری بر روی زمین های مسطح. فعالیت های ورزشی سنگین عبارتند از پیاده‌روی تند و یا دوچرخه‌سواری در سربالایی و دویدن با سرعت متوسط.

ورزش در حین درمان سرطان

داشتن انرژی برای انجام ورزش در حین درمان سرطان شاید دشوار باشد، اما فعالیت ورزشی منظم (در سطحی که‌برای شما مناسب باشد) می‌تواند از شدت علائم بیماری بکاهد و به‌شما کمک کند حال بهتری داشته‌باشید. این کار، انجام فعالیت هایی که‌برای شما مهم است، مانند دیدارهای خانوادگی یا ادامۀ اشتغال را نیز برایتان آسان تر می‌کند.

یکی از مزایای قابل توجه‌ورزش در حین درمان، کاهش خستگی مفرط– یکی از شایع ترین و آزاردهنده‌ترین علائم بیماری که‌مبتلایان به‌سرطان در حین درمان آن را تجربه‌می‌کنند – است. ورزش می‌تواند در مدیریت خستگی مفرط، حتی در میان بیمارانی که‌تحت درمان های بسیار شدید قرار دارند، نیز مفید واقع شود. برای مثال، در گزارش مربوط به‌یک بررسی بر روی بیماران بستری شده‌دربیمارستان که‌تحت شیمی درمانی با میزان های بالا قرار داشتند آمده، خستگی مفرط بیمارانی که‌زمان بستری بودنشان، در تخت خود از دستگاه‌دوچرخۀ ثابت استفاده‌می‌کردند، افزایش نیافته‌بود. از سوی دیگر، خستگی مفرط در بیمارانی که‌طی زمان بستری بودنشان در فعالیت های ورزشی شرکت نمی کرده‌اند، به‌طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته‌بود.

بررسی ها بر روی خستگی مفرط در بیمارانی که‌در بیمارستان بستری نبوده‌اند نیز به‌مزیت ورزش اشاره‌دارند. در یک بررسی بر روی مبتلایان به‌سرطان پستان که‌تحت شیمی درمانی یا پرتو درمانی قرار داشته‌اند به‌این موضوع پی برده‌اند که‌زنانی که‌در برنامه‌های منظم ورزشی پیاده‌روی شرکت داشته‌اند، به‌میزان کم تری از خستگی مفرط و فشار هیجانی شکایت کرده‌اند.

به‌منظور انجام مستمر یک برنامۀ ورزشی در حین درمان، ایجاد تنوع در برنامۀ ورزشی با توجه‌به‌نیازهایتان در هر زمان و یاداشت کردن نام حامیانتان می‌تواند مفید واقع شود. مبتلایان به‌میلوم مولتیپل در یک بررسی مربوط به‌تأثیرات ورزش اظهار کرده‌اند که‌گاهی اوقات مجبور می‌شدند شدت تمرین های ورزشی را کم کرده‌و گاهی بلافاصله‌پس از شیمی درمانی، آن تمرین ها را انجام ندهند. اما از طرفی، بیماران گفته‌اند که‌تمرین های ورزشی را به‌مدت چند روز متوقف نکرده‌اند، چون ورزش به‌آنها در حفظ قدرتشان کمک می‌کرده‌است. پشتیبانی و تشویق اعضای خانواده، دوستان و بهیاران نیز یکی از مهم ترین عوامل انگیزش بخش برای این بیماران به‌شمار می‌رفته‌است.

ورزش پس از درمان سرطان

پس از به‌پایان رسیدن درمان، ورزش همچنان نقشی مهم در کاهش خستگی مفرط و بهبود کلی کیفیت زندگی ایفا می‌کند. علاوه‌بر این، ورزش می‌تواند به‌شما در تلاش برای رفع نگرانی هایتان دربارۀ تصوری که‌از بدن خود دارید، اضافه‌وزن و دیگر مشکلات مربوط به‌سلامتی، کمک کند. همچنین می‌تواند احتمال موفقیت آمیز بودن درمانتان (Survival) را نیز بهبود بخشد.

رابطۀ بین فعالیت ورزشی و موفقیت آمیز بودن درمان (Survival)، موضوع یک بررسی بود که‌بر روی حدود 3.000 زن مبتلا به‌سرطان پستان مرحلۀ یک (I) تا مرحلۀ سه‌(III) انجام شد. 8 خطر مرگ در زنانی که‌هفته‌ای یک ساعت یا بیش تر پیاده‌روی می‌کردند، کم تر از زنانی بود که‌کم تر فعالیت می‌کردند. بیش ترین فایده‌در بیمارانی مشاهده‌شد که‌به‌طور متوسط هفته‌ای 3 تا 5 ساعت پیاده‌روی می‌کردند؛ فعالیت ورزشی بیش از این مقدار موجب بروز مزایای بیش تری نشد.

با اینکه‌ممکن است نگرانی اصلی شما، موفقیت آمیز بودن درمان باشد، کیفیت زندگی نیز موضوع مهمی است. اگر می‌خواهید خود را با تغییرات جسمی پس از درمان سرطان سازگار کنید، ورزش می‌تواند تصوری که‌از بدن خود دارید را بهبود ببخشد و به‌شما در حفظ یا بازیابی حس جذابیتتان کمک کند. در یک بررسی در مورد رابطۀ بین ارزیابی بدن توسط شخص و خُلق و خوی وی، که‌در میان زنانی که‌تحت درمان سرطان پستان بوده‌اند انجام گرفته، به‌این نکته‌پی بردند که‌زنانی که‌به‌لحاظ جسمی فعال بودند، بیش تر از زنانی که‌بی تحرک مانده‌بودند، خودشان را به‌لحاظ جنسی جذاب می‌دانند. همچنین در میان زنان فعال، افسردگی، سردرگمی و خستگی مفرط، کم تر گزارش شده‌است.

ورزش می‌تواند در مبارزه‌با افزایش وزنی که، پس از درمان برخی از انواع سرطان رایج است نیز مفید باشد. در یک بررسی بر روی کسانی که‌مبتلا به‌سرطان پستان بودند و حداکثر 3 سال از تشخیص سرطان آنها می‌گذشت، به‌این نکته‌پی بردند که‌68% از زنان دچار افزایش وزن شده‌و 74% از آنان دچار افزایش چربی بدن شدند.10 از آنجا که‌رابطۀ ابتلا به‌چاقی مفرط و بالا رفتن احتمال بازگشت سرطان پستان و در نتیجه‌کم تر شدن احتمال موفقیت آمیز بودن درمان ثابت شده، ورزش در صورتی که‌به‌حفظ وزن مناسب و موفقیت آمیز بودن درمان کمک کند، می‌تواند تأثیری مثبت بر روی نتایج نامطلوب یاد شده‌و دیگر عوارض ناشی از سرطان داشته‌باشد.

با اینکه‌ممکن است نگرانی اصلی شما، موفقیت آمیز بودن درمان باشد، کیفیت زندگی نیز موضوع مهمی است. اگر می‌خواهید خود را با تغییرات جسمی پس از درمان سرطان سازگار کنید، ورزش می‌تواند تصوری که‌از بدن خود دارید را بهبود ببخشد و به‌شما در حفظ یا بازیابی حس جذابیتتان کمک کند. در یک بررسی در مورد رابطۀ بین ارزیابی بدن توسط شخص و خُلق و خوی وی، که‌در میان زنانی که‌تحت درمان سرطان پستان بوده‌اند انجام گرفته، به‌این نکته‌پی بردند که‌زنانی که‌به‌لحاظ جسمی فعال بودند، بیش تر از زنانی که‌بی تحرک مانده‌بودند، خودشان را به‌لحاظ جنسی جذاب می‌دانند. همچنین در میان زنان فعال، افسردگی، سردرگمی و خستگی مفرط، کم تر گزارش شده‌است.

ورزش می‌تواند در مبارزه‌با افزایش وزنی که، پس از درمان برخی از انواع سرطان رایج است نیز مفید باشد. در یک بررسی بر روی کسانی که‌مبتلا به‌سرطان پستان بودند و حداکثر 3 سال از تشخیص سرطان آنها می‌گذشت، به‌این نکته‌پی بردند که‌68% از زنان دچار افزایش وزن شده‌و 74% از آنان دچار افزایش چربی بدن شدند.10 از آنجا که‌رابطۀ ابتلا به‌چاقی مفرط و بالا رفتن احتمال بازگشت سرطان پستان و در نتیجه‌کم تر شدن احتمال موفقیت آمیز بودن درمان ثابت شده، ورزش در صورتی که‌به‌حفظ وزن مناسب و موفقیت آمیز بودن درمان کمک کند، می‌تواند تأثیری مثبت بر روی نتایج نامطلوب یاد شده‌و دیگر عوارض ناشی از سرطان داشته‌باشد.

علاوه‌بر این، ممکن است به‌دیگر بیماری های مزمن از جمله‌بیماری های قلبی، دیابت یا پوکی استخوان مبتلا باشید و یا با افزایش سن در خطر ابتلا به‌این بیماری ها قرار داشته‌باشید. فعالیت ورزشی خطر ابتلا به‌این بیماری ها را به‌طور کلی در عموم مردم کاهش می‌دهد. کسانی که‌درمانشان موفقیت آمیز بوده‌نیز می‌توانند از مزایای ورزش بهره‌مند شوند، هرچند در برخی از بررسی ها مشخص شده‌که‌در مورد آنها که‌درمانشان با موفقیت انجام شده، ورزش می‌تواند در مبارزه‌با برخی دیگر از بیماری های مزمن نیز مؤثر باشد.