نقش روی در سلامتی بدن

نیاز بدن به‌ماده‌ی مغذی روی

خانم های شیرده‌و باردار و افرادی که‌دارای فعالیت ورزشی مرتب هستند، نیاز به‌روی بیشتری نسبت به‌سایر افراد دارند و اگر مقدار دریافت آنها از روی، کافی نباشد دچار کمبود آن و عوارض حاصل از آن خواهند شد. همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده‌معدنی ضروری برای بدن انسان است. بدن انسان توانایی تولید روی را ندارد و آن را از منابع غذایی مصرفی دریافت می‌کند.

نشانه‌های حاکی از کمبود روی

نازک شدن موها، پدیدار شدن آکنه های عذاب آور، زخم هایی که‌بهبودی آنها طول می‌کشد، و احساس همیشگی خستگی و ضعف از جمله‌نشانه‌هایی هستند که‌ممکن است آنها را با روند پیری یا استرس پیوند دهید و از این رو، توجه‌لازم را به‌آنها نداشته‌باشید. اما این نشانه‌ها می‌توانند حاکی از کمبود ماده‌مغذی روی در بدن شما نیز باشند.

روی به‌عنوان عنصری که‌می‌تواند در پیشگیری و کمک به‌بهبودی سریع تر سرماخوردگی نقش داشته‌باشد، شناخته‌می‌شود، اما این ماده‌مغذی جنبه‌هایی فراتر از تقویت سیستم ایمنی بدن را در بر می‌گیرد. روی عنصری است که‌بدن به‌دریافت مقدار زیادی از آن نیاز ندارد، اما پشتیبان بیش از 300 عملکرد در بدن انسان، از جمله‌ایجاد سلول های جدید پس از بیماری و آسیب دیدگی است. بسیاری از پزشکان بر آثار روی برای کمک به‌درمان برخی بیماری های شایع، مانند اختلال در عملکرد روده‌و سلامت روان متمرکز شده‌اند.

ضرورت روی برای سلامتی بدن

هر سیستمی در بدن که‌شاهد گردش سریع سلولی است از روی استفاده‌می‌کند. سیستم ایمنی بدن انسان نمونه‌ای از یک سیستم سلولی متکی به‌ماده‌معدنی روی برای بازسازی است. همچنین، هر مرحله‌رشد و توسعه‌از چرخه‌زندگی، مانند بارداری و اوایل دوران کودکی، دورانی هستند که‌مصرف روی از اهمیت ویژه‌ای در آنها برخوردار است. در حقیقت، روی از بلوک های سازنده‌کلیدی محسوب می‌شود.

دریافت دوز روزانه‌روی

همانند کلسیم و منیزم، روی یک ماده‌معدنی ضروری برای بدن انسان است. بدن انسان توانایی تولید روی را ندارد و آن را از منابع غذایی مصرفی دریافت می‌کند. به‌طور معمول، دو تا سه‌گرم روی در استخوان ها و عضلات ذخیره‌شده‌اند، اما این میزان برای انجام تمام وظایف روی کافی نیست. بر همین اساس است که‌انسان روزانه‌به‌مصرف این ماده‌معدنی نیاز دارد.

میزان دوز دریافتی توصیه‌شده‌روزانه‌روی برابر با 11 میلی گرم برای آقایان و هشت میلی گرم برای بانوان است.

گیاهخواران و وگان ها باید توجه‌بیشتری به‌میزان روی مصرفی خود داشته‌باشند. اگرچه‌این ماده‌معدنی به‌وفور در غلات و حبوبات یافت می‌شود، اما بدن در جذب آن به‌واسطه‌وجود ترکیبات ضد مواد مغذی درگیاهان که‌به‌نام فیتات ها شناخته‌می‌شوند، می‌تواند با مشکل مواجه‌شود. روی به‌این ترکیبات پیوند می‌خورد و کمتر در دسترس بدن قرار می‌گیرد.

افراد دیگری که‌در معرض کمبود روی قرار دارند شامل افراد مسن (45 درصد از افراد بالای 60 سال کمبود روی دارند)، معتادین به‌نوشیدنی های الکلی (الکل بر جذب روی در روده‌تاثیر منفی می‌گذارد و دفع این ماده‌معدنی از طریق ادرار افزایش می‌یابد)، افراد دارای بیماری های معده‌و روده، و بانوان باردار یا مادران شیرده‌می‌شوند. رژیم غذایی مزمن یا سابقه‌اختلالات خوردن نیز می‌توانند به‌سطوح پاببن روی در بدن انسان منجر شوند.

روی وارد عمل می‌شود

روی برای بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی و سلولی لازم است و پژوهشگران هر روز با جنبه‌های جدیدی از چگونگی پشتیبانی این ماده‌معدنی از سلامت کلی بدن انسان آشنا می‌شوند.

کمک به‌روده

نقش روی در درمان اختلال عملکرد روده‌یکی از حوزه‌های نوظهور پژوهش است. به‌عنوان مثال، طی یکی از مطالعات حیوانی اخیر در دانشگاه‌کرنل، پژوهشگران کشف کردند که‌کمبود روی جمعیت و تنوع میکروبی در روده‌را تغییر می‌دهد.

ضرورت روی برای سلامتی بدن

تامی راسل، متخصص پزشکی کاربردی در پرتلند، مصرف روی را به‌بیمارانی که‌مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده و سندرم روده‌تحریک پذیر دارند، توصیه‌می‌کند. به‌گفته‌وی، مشکلات روده‌امروزه‌حالتی همه‌گیر در جوامع پیدا کرده‌اند.
رشد بیش از اندازه‌باکتری های بد در روده‌که‌اغلب با یک رژیم غذایی ضعیف و مصرف آنتی بیوتیک ها در ارتباط است، می‌تواند ترشح اسید هیدروکلریک که‌برای گوارش مناسب مورد نیاز است را کاهش دهد. طی یکی از پژوهش های خود، راسل دریافت که‌مصرف روزانه‌20 تا 30 میلی گرم روی توسط بیماران مبتلا به‌مشکلات دستگاه‌گوارش می‌تواند به‌افزایش ترشح این اسید کمک کند.

تقویت سیستم ایمنی

روی التهاب سلولی را کاهش می‌دهد، از لنفوسیت های سیستم ایمنی (گلبول های سفید خون) محافظت می‌کند و از اکسیداسیون سلولی پیشگیری می‌کند. اگر کمبود روی داشته‌باشید، هر چه‌بیشتر در معرض خطر عوامل بیماری زا و عفونت ها قرار دارید.

پشتیبانی از باروری و بارداری

پژوهشگران از نقش دقیق روی در محافظت از باروری آگاه‌نیستند، اما نشانه‌هایی روشن از اهمیت این ماده‌معدنی وجود دارند. آقایانی که‌دارای تعداد اسپرم های کم هستند، در مقایسه‌با آقایانی که‌تعداد اسپرم های بیشتری دارند، سطوح پایین تر روی در مایع منی را نشان می‌دهند. همچنین، روی می‌تواند به‌تقویت سطوح هورمون تستوسترون کمک کند که‌می‌تواند به‌تحرک هرچه‌بهتر اسپرم منتج شود و به‌نظر می‌رسد از تخمک و اسپرم در برابر آثار استرس اکسیداتیو و التهاب محافظت می‌کند.
از آنجایی که‌روی از سیستم ایمنی بدن محافظت می‌کند، به‌نظر می‌رسد در جلوگیری از عفونت های دوران بارداری که‌می‌توانند به‌سقط جنین یا زایمان زودرس منجر شوند، نقش دارد. در حقیقت، پژوهش ها نشان داده‌اند که‌سطوح کافی از روی در بانوان باردار خطر زایمان زودرس را به‌میزان 14 درصد کاهش می‌دهد. روی در دوران بارداری برای تنظیم ساختارهای کروموزومی و بیان ژن نیاز است و جفت برای ایجاد تنظیم سلولی در جنین به‌روی نیاز دارد.

سلامت پوست

حدود شش درصد از روی ذخیره‌شده‌در بدن را می‌توان در لایه‌خارجی پوست (اپیدرم) و در لایه‌های زیرین یافت. روی نقشی کلیدی در رشد عادی پوست و بهبود زخم ها ایفا می‌کند. در حقیقت، کمبود روی اغلب با اختلالات پوستی پیوند خورده‌است.

ضرورت روی برای سلامتی بدن

سلامت روانی و عاطفی

کمبود روی به‌طور فزاینده‌با سلامت روانی ضعیف پیوند خورده‌است. در شرایطی که‌رابطه‌بین افسردگی و سطوح پایین روی از سال های ده‌1950 زیر بررسی بوده‌است، مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که‌تقریبا یک سوم از تمام بیماران مبتلا به‌افسردگی، و نیمی از بیماران مبتلا به‌اختلالات روانی با کمبود روی مواجه‌بوده‌اند.
پژوهشگران توجه‌ویژه‌ای به‌میزان روی در هیپوکامپ مغز داشته‌اند، که‌مسئولیت کنترل خلق و خو و حافظه‌را بر عهده‌دارد. به‌واسطه‌ویژگی های ضد التهابی و تقویت کننده‌سیستم ایمنی، برخی بر این باورند که‌روی از هیپوکامپ در برابر آثار منفی استرس بیش از اندازه‌و اکسیداسیون محافظت می‌کند.

دریافت روزانه‌روی

روی در گستره‌وسیعی از مواد غذایی یافت می‌شود، اما مطالعات نشان داده‌اند که‌در منابع حیوانی مانند گوشت گاو، گوشت ماکیان و غذای دریایی بیشترین میزان از این ماده‌مغذی وجود دارد.
اگرچه‌بیشتر میوه‌ها و سبزیجات میزان کافی از روی را فراهم نمی کنند، اما غلات و حبوبات منابع بهتری محسوب می‌شوند. بر همین اساس، افراد گیاهخوار سالم که‌از یک رژیم غذایی به‌خوبی برنامه‌ریزی شده‌بهره‌می‌برند، به‌طور معمول دوز روزانه‌توصیه‌شده‌از روی (هشت میلی گرم برای بانوان و 11 میلی گرم برای آقایان) را دریافت می‌کنند، اما گیاهخوارانی که‌نشانه‌های کمبود روی در آنها دیده‌می‌شود باید میزان دریافت این ماده‌مغذی را افزایش دهند.

چه‌زمانی به‌روی بیشتر نیاز دارید

تعیین این که‌چه‌زمانی با کمبود روی مواجه‌هستید می‌تواند فریبنده‌باشد. یک آزمایش خون ساده‌می‌تواند سطوح روی را مشخص سازد، اما نتایج همواره‌بازتاب دهنده‌این که‌چه‌میزان روی در بدن شما (به‌عنوان مثال در پوست) ذخیره‌شده‌است، نیستند. از طریق هموستاز – توانایی بدن در تنظیم و تثبیت خود با وجود تغییر شرایط خارجی – تقریبا تمام روی بدن در هر زمانی در سلول ها باقی می‌ماند.

اگر به‌کمبود روی در بدن خود مشکوک هستید با پزشک مشورت کنید. وی می‌تواند توصیه‌های لازم درباره‌چگونگی تامین این ماده‌مغذی را ارائه‌کند. دنبال کردن توصیه‌های پزشک را جدی بگیرید زیرا دریافت بیش از اندازه‌هر ماده‌معدنی از جمله‌روی می‌تواند مشکل آفرین باشد.

اگر تعداد زیادی از نشانه‌هایی که‌در ادامه‌به‌آنها اشاره‌می‌شود را تجربه‌می‌کنید، بهتر با پزشک خود درباره‌بررسی احتمال کمبود روی صحبت کنید.

اشتهای کاهش یافته‌

کاهش قدرت چشایی و بویایی

مشکلات گوارشی مانند اسهال، رفلاکس معده، سندرم روده‌تحریک پذیر، اسید هیدروکلریک کم

کاهش وزن

عملکرد ضعیف سیستم ایمنی (سرماخوردگی های مکرر، عفونت ها، التهاب)

نازک شدن مو

روند کند بهبود زخم

مغز مه‌آلود

افسردگی