روایت رضا ایرانمنش از حس و حال به کما رفتنش

ایرانمنش در پاسخ به‌سوال جوان در خصوص اینکه‌اگر امکان جابه‌جایی زمانی برایش باشد، به‌چه‌دورانی می‌رود گفت:

 

ده‌سال پیش به‌کما رفتم؛ فضای خیلی خوبی بود. نمی دانم برزخ بود واقعا! اینقدر حس خوب و سبکی داشتم که‌انگار روی ابرها بودم. در فیلم هایی که‌بچه‌ها از زمان برگشت من به‌حالت احیا در آی سی یو گرفتند، من با اصرار گریه‌می‌کنم در آن فضا بمانم. اگر زمانی را بخواهم انتخاب کنم، دوست دارم به‌همان لحظات برگردم.

 

وی در خصوص چگونگی جانباز شدن خود اظهار داشت:ما در عملیات والفجر 4 در منطقه‌پنج زین عراق تپه‌هایی را تصرف کردیم. یک جایی سنگر می‌کندیم که‌ما را غافلگیر کردند و من در آن اوضاع تیر خوردم؛ اما متوجه‌نشدم تا اینکه‌یکی از بچه‌ها بهم گفت تیر خوردی. من گفتم نه؛ دیدم خون و خاک با هم مخلوط شده. روی شلوارم مثل گل شده‌بود و زمانی که‌آن لحظه‌را دیدم افتادم و دیگر نتوانستم حرکت کنم (خنده). یکی از دوستانم من را با خود به‌منطقه‌امن برد.