باورهای غلط درباره “افزایش قد”

اشتباهات رایج در افزایش قد

شاید به‌همین دلیل باشد که‌خیلی ها برای چند سانتی متر بلند تر شدن حاضرند کفش های پاشنه‌10 سانتی بپوشند و از انواع ماساژورهای کف پا استفاده‌کنند و حتی گاهی استخوان پای شان را با جراحی بشکنند و چند ماه‌خانه‌نشین شوند تا اندکی قد بلند تر به‌نظر برسند.

 باورهای غلط درباره‌افزایش قد

1- از آن جایی که‌قد بچه‌ها به‌قد والدین شان می‌رود، هیچ پدر و مادر کوتاه‌قدی نمی توانند فرزندی قد بلند داشته‌باشند.

البته‌قد بلندی و قد کوتاهی بیشتر یک پدیده‌ژنتیکی و ارثی است تا اکتسابی، اما این دلیل نمی شود که‌هر کسی که‌والدین قد کوتاهی داشته‌باشد محکوم است به‌کوتاهی قد . قد متوسط یک فرد به‌صورت ژنتیکی به‌قد متوسط پدر و مادر خودش می‌رود و انتظار نداریم پدر و مادری که‌قد 150 سانتی متری دارند، فرزندی با قد 170 سانتی متر داشته‌باشند ولی با ورزش و تغذیه‌مناسب در سنین مناسب می‌توان قد کودکان را تا 10 سانتی متر بلندتر از آن چه‌هستند افزایش داد.

 اگر ما در سنین قبل از بلوغ منحنی های رشدی فردی را رسم کنیم و ببینیم این منحنی ها نشان می‌دهد که‌قد کودک با استاندارد هایی که‌سازمان بهداشت جهانی برای قد او در این سن در نظر گرفته، کوتاه‌تر است باید به‌بررسی علل این کوتاهی قد بپردازیم؛ یعنی باید برخی از هورمون ها و بیماری ها را در آن فرد بررسی کنیم.

هورمون های غده‌تیروئید و هورمون های جنسی باید بررسی شوند تا اگر میزان این هورمون ها دچار اختلال است درمان های لازم آغاز شود تا به‌کوتاهی قد او در بزرگسالی منجر نشود و باید قبل از بلوغ او دارو درمانی را آغاز کنیم.

ولی اگر قد فردی متناسب با قد متوسط والدین اش است ولی باز هم اصرار به‌قد بلند تر شدن دارد، ممکن است فرد دچار نوعی استرس و فشار روحی باشد. در این شرایط، بهتر است قبل از انجام جراحی افزایش قد یا هر روش دیگر، یک مشاوره‌روان شناسی روی فرد انجام گیرد. چون حتی با افزایش قد هم مشکل او برطرف نمی شود و فردا به‌دنبال جراحی بینی، لب و... می‌رود.

2- اثر ورزش برای افزایش قد بچه‌ها، بیشتر از آن که‌واقعی باشد، تلقینی است.

این طور نیست! اگر همه‌چیز از نظر هورمونی و خانوادگی طبیعی باشد، با یک ورزش و رژیم غذایی مناسب قبل از بلوغ می‌توان برای افزایش قد به‌نوجوان کمک کرد که‌حتی تا 10 سانتی متر بلندتر شود. در این روش افزایش قد بدون هیچ عارضه‌ای قد او بلند می‌شود و به‌آرزویش هم می‌رسد.

در دختران، بلوغ در 14 تا 15 سالگی رخ می‌دهد و در پسرها در 16 تا 17 سالگی. ورزش در سنین 10 تا 16 سالگی می‌تواند به‌نوجوانان کمک کند تا قبل از بلوغ رشد قدی خودشان را انجام دهند.

تغذیه‌مناسب سرشار از کلسیم، ورزش های بسکتبال، فوتبال و تنیس برای قد بلند تر شدن بسیار مناسب هستند. همچنین دویدن و پریدن به‌افزایش قد کمک می‌کند.

3- مصرف داروهای هورمونی قبل از شروع بلوغ، بهترین راه‌برای قد بلند شدن بچه‌های کوتاه‌قد است.

این یکی دیگر از باورهای غلط در مورد افزایش قد است. این کار خطر دارد. ممکن است مصرف داروهای هورمونی قبل از بلوغ فقط باعث افزایش قد او نشود و عوارض بسیار دیگری را هم در پی داشته‌باشد.

برای مثال، گاهی باعث اختلال هورمون های دیگر بدن می‌شود که‌نتیجه‌اش کلفت شدن سایر اجزای بدن مثل مچ دست، قاعده‌بینی و زشتی صورت است و قیافه‌خشنی را برای او به‌وجود می‌آورد.

کودک و نوجوان دوست دارد قدش بلند شود و زیبا تر شود به‌جای آن که‌یک قیافه‌خشن و زمخت پیدا کند. بنابراین توصیه‌می‌شود اصلا در سنین قبل از بلوغ، داروهای هورمونی برای قد بلند تر شدن کودک در نظر گرفته‌نشود.

4- مطمئن ترین راه‌افزایش قد جراحی است.

نه! ما جراحی را فقط به‌افرادی که‌دچار نقص عضو یا معلولیت هستند، توصیه‌می‌کنیم (مانند مبتلایان به‌فلج اطفال و تومورها یا شکستگی هایی که‌باعث اختلال در رشد استخوان های فرد شده‌و این بیماری ها در سنین قبل از بلوغ باعث می‌شوند که‌یک عضو از عضو دیگر کوتاه‌تر شود؛ برای مثال، یک پا از پای دیگر کوتاه‌تر شود).

ما بلندتر کردن پاها با مقاصد زیبایی را اصلا توصیه‌نمی کنیم چون در این جراحی، استخوان سالم باید شکسته‌شود و عصب، عضله‌و تاندون باید خودشان را با آن استخوان بلند وفق دهند. گاهی هم در بین عمل جراحی ممکن است ببینیم که‌یک پا 14 سانتی متر بلند می‌شود ولی پای دیگر در 10 سانتی متر دیگر عضله‌یا تاندون اش کشش ندارد که‌بلند شود.  

 در این صورت یک پا از دیگری کوتاه‌تر می‌شود؛ در این صورت دو پای سالم به‌دو پای معلول و نامتناسب تبدیل می‌شوند.مشکل دیگر این است که‌عضله‌باید کشیده‌شود تا با این استخوان درازتر خودش را تطابق دهد و بنابراین دیگر قدرت سابق اش را ندارد. عملا بعد از بلند کردن قد، قدرت عضلانی کاهش می‌یابد.

توصیه‌اکید من این است که‌اصلا با مقاصد زیبایی، به‌سمت این جراحی ها نروید. ضمن این که‌گاهی در این جراحی ها هماهنگی و تناسب بین بالا تنه‌و پایین تنه‌به‌هم می‌خورد.

اگر بالا تنه‌فرد کوتاه‌باشد، هر قدر پاها را با این جراحی های افزایش قد بلندتر کنیم، نتیجه‌زیبایی به‌دست نمی آید و شخص شکل شترمرغ پیدا می‌کند. بالاتنه‌کوتاه‌و پاهای دراز و ضعف عضلات، در ورزش و پیاده‌روی خیلی خسته‌کننده‌خواهد شد.

5- بسکتبالیست ها گزینه‌های مناسبی برای جراحی های قامت هستند تا دسترسی شان به‌تور بیشتر شود.

این طور نیست! با این جراحی ها اگرچه‌ممکن است قد آن ورزشکار بلندتر شود و در بسکتبال به‌تور دسترسی بیشتری پیدا کند ولی قدرت عضلانی پاهایش کاهش یافته‌و نمی تواند خوب و راحت بجهد و قدرت ورزشی اش کافی نخواهد بود. ضمن این که‌این جراحی های افزایش قد بی عارضه‌نیستند.

گاهی این جراحی ها باعث عفونت استخوان و استئومیلیت های طولانی می‌شوند که‌سال ها فرد را درگیر می‌کند؛ قدرت عضلات کاهش می‌یابد و حتی بی هوشی های این جراحی های چند باره‌خطرناک است؛ داروی های بی هوشی نیز روی کبد اثر بدی دارند و ظاهر دستگاه‌هم روی پا خیلی زشت است.

روزانه‌کشیدن استخوان، درد زیادی دارد که‌گاهی برخی بیماران را از ادامه‌درمان منصرف می‌کند. ضمن این که‌برای دوباره‌راه‌رفتن پس از عمل باید حدود یک سال صبر کرد و در تمام این مدت باید با چوب دستی راه‌رفت و تازه، فعالیت ورزشی را باید از حدود 2 سال بعد از این جراحی در پیش گرفت.

6- به‌کمک دستگاه‌های لرزاننده‌کف پا و طب سوزنی می‌توان قد را بلندتر کرد.

هیچ کدام از این روش ها در افزایش قد مؤثر نیستند؛ نه‌آن دستگاه‌ها و نه‌این طب سوزنی.