نماز امام علی (ع) برای آمرزش گناهان

نماز امام علی(ع) برای حاجت و آمرزش گناهان

در روایات بسیاری به‌خواندن نماز امام علی (ع) در هر زمان به‌خصوص شب و روز جمعه‌توصیه‌شده‌است. این نماز موجب آمرزش گناهان و برآورده‌شدن حاجات می‌شود و خواندن آن مانند تولد دیگر برای انسان بوده‌و تمامی گناهان بخشیده‌می‌شود.

هنگامی که‌برای حضرت علی (ع) مشکلی پیش می‌آمد، به‌نماز پناه‌می‌برد و آیه‌زیر را تلاوت می‌کرد(وسایل الشیعه، ج 5، ص 263)

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ . (سوره‌بقره، آیه‌153)

ای اهل ایمان از صبر و نماز [برای حل مشکلات خود و پاک ماندن از آلودگی ها و رسیدن به‌رحمت حق] کمک بخواهید زیرا خدا با صابران است.

سید بن طاووس در جمال الاسبوع برای هریک از ائمه‌معصوم(ع) نمازی با دعا ذکر نموده‌است و نماز حضرت علی(ع) یکی از این نمازها است.

نماز حضرت امیرالمومنین(ع)

این نماز به‌صورت دو نماز دورکعتی خوانده‌می‌شود، به‌این ترتیب که‌در هر رکعت بعد از حمد پنجاه‌مرتبه‌سوره‌قل هواللّه‌احد را بخواند که‌جمعاً در چهار رکعت دویست مرتبه‌می‌شود. خواندن این چهار رکعت نماز در شب و روز جمعه‌توصیه‌شده‌است. بعد از سلام نمازبگوئید:

اَللِّهُمَ صَلِّ عَلَی النِّبِیِّ وَ لِلِه

روایت است که‌گناهان گذشته‌و آینده‌نمازگذار آمرزیده‌شود و چنان باشد که‌دوازده‌مرتبه‌قرآن را ختم کرده‌باشد و حق تعالی گرسنگی و تشنگی قیامت را از او دفع کند.(گنج های معنوی)

و چون فارغ شود دعای امام علی (ع) را بخواند که‌تسبیح آن حضرت است‏.

تسبیح بعد از نماز مخصوص حضرت علی(ع)

سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَبِیدُ مَعَالِمُهُ

پاک و منزه‌است خدایی که‌نشانه‏ هایش نابود نمی ‏شود

سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ‏

منزه‌است خدایی که‌گنج هایش نقصان نمی ‏یابد

سُبْحَانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلاَلَ لِفَخْرِهِ

منزه‌است خدایی که‌مفاخرش زوال نخواهد یافت

سُبْحَانَ مَنْ لاَ یَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ‏

منزه‌است خدایی که‌آنچه‌نزد اوست (از خیر و نعمت هایش) تمامی ندارد

سُبْحَانَ مَنْ لاَ انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ

منزه‌است خدایی که‌دوران سلطنتش ابدی است

سُبْحَانَ مَنْ لاَ یُشَارِکُ أَحَداً فِی أَمْرِهِ‏

منزه‌است خدایی که‌در کارش هیچ کس را شریک نمی ‏گرداند

سُبْحَانَ مَنْ لاَ إِلَهَ غَیْرُهُ‏

منزه‌است خدایی که‌غیر او خدایی نیست.

پس از این تسبیح، دعا کند و بگویید:

یَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّیِّئَاتِ وَ لَمْ یُجَازِ بِهَا

ای خدایی که‌از گناهان بندگان در گذشته‌و کیفر نمی‏ کنی

ارْحَمْ عَبْدَکَ یَا اللَّهُ نَفْسِی نَفْسِی‏

به‌حال این بنده‌ات ترحم فرما خدایا مرا به‌کرمت دریاب

أَنَا عَبْدُکَ یَا سَیِّدَاهْ

من بنده‌توام ای سید و مولای من

أَنَا عَبْدُکَ بَیْنَ یَدَیْکَ أَیَا رَبَّاهْ‏

من بنده‌توام که‌در حضور توبه‌دعا آمده‏ ام ای پروردگار

إِلَهِی بِکَیْنُونَتِکَ یَا أَمَلاَهْ یَا رَحْمَانَاهْ یَا غِیَاثَاهْ‏

خدایا به‌سر ذات تو قسم ای آرزوی من ای مهربان بر خلق ای فریادرس خلق

عَبْدُکَ عَبْدُکَ لاَ حِیلَةَ لَهُ

من بنده‌تو هستم، آن بنده‏ ای که‌به‌کلی بیچاره‌است

یَا مُنْتَهَی رَغْبَتَاهْ یَا مُجْرِیَ الدَّمِ فِی عُرُوقِی (عَبْدُکَ)

ای منتهای آرزوی من ای گرداننده‌خون در عروق من

یَا سَیِّدَاهْ یَا مَالِکَاهْ أَیَا هُوَ أَیَا هُوَ یَا رَبَّاهْ عَبْدُکَ عَبْدُکَ

‏ ای آقای من ای صاحبم ای هو ای هو ای پروردگار عالم این بنده‌بنده‌بیچاره‌توست

لاَ حِیلَةَ لِی وَ لاَ غِنَی بِی عَنْ نَفْسِی وَ لاَ أَسْتَطِیعُ لَهَا ضَرّاً وَ لاَ نَفْعاً

که‌از خود هیچ ندارد و بر نفع و ضرر خودش هیچ توانایی نیست

وَ لاَ أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ‏

و کسی که‌از او چاره‌جویم نمی ‏یابم

تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّی

اسباب چاره‌‏ها همه‌از من قطع شده‌است

وَ اضْمَحَلَّ کُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّی‏

و هر جا گمان نیک می‌‏بردم از نظرم نابود گردید

أَفْرَدَنِی الدَّهْرُ إِلَیْکَ فَقُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ هَذَا الْمَقَامَ‏

اینک روزگار مرا تنها و غریب به‌درگاه‌تو آورده‌که‌در پیشگاه‌حضور تو ایستاده‌‏ام

یَا إِلَهِی بِعِلْمِکَ کَانَ هَذَا کُلُّهُ فَکَیْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِی

ای خدای من آنچه‌گفتم همه‌مشهود علم ازلی توست تا تو با من چه‌کنی

وَ لَیْتَ شِعْرِی کَیْفَ تَقُولُ لِدُعَائِی‏

و کاش می‏ دانستم که‌پاسخ دعای من چه‌خواهی ‏فرمود.

أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لاَ فَإِنْ قُلْتَ لاَ

آیا دعایم اجابت کرده‌یا رد می‌‏کنی پس اگر رد کنی مرا و از تو محروم شوم

فَیَا وَیْلِی یَا وَیْلِی یَا وَیْلِی یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی یَا عَوْلِی‏

پس وای بر من... ای وای بر فقر و بینوایی من...

یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا شِقْوَتِی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی یَا ذُلِّی‏

ای وای بر شقاوت و بدبختی من... ای وای بر ذلت و خواری من...

إِلَی مَنْ وَ مِمَّنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ کَیْفَ أَوْ مَا ذَا أَوْ إِلَی أَیِّ شَیْ‏ءٍ أَلْجَأُ

دیگر به‌سوی که‌روم و از که‌و نزد که‌و چگونه‌و یا به‌چه‌درگاه‌پناه‌آورم

وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ یَجُودُ عَلَیَّ بِفَضْلِهِ حِینَ تَرْفُضُنِی یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ

و به‌جود و احسان که‌امیدوار باشم هنگامی که‌ای خدا تو مرا رد کنی ای وسیع بخشش

وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ کَمَا هُوَ الظَّنُّ بِکَ وَ الرَّجَاءُ لَکَ

و اگر مرا قبول کنی چنان که‌گمان من به‌تو این است و امیدم به‌کرم تو چنین

فَطُوبَی لِی أَنَا السَّعِیدُ

پس در این حال خوشا بر احوال من

وَ أَنَا الْمَسْعُودُ فَطُوبَی لِی‏

و در این صورت من سعادتمند و خوشبخت هستم پس خوشا بر احوال من

وَ أَنَا الْمَرْحُومُ یَا مُتَرَحِّمُ یَا مُتَرَئِّفُ یَا مُتَعَطِّفُ

و من لایق ترحمم ای خدای بسیار رحیم و رئوف و بسیار مهربان

یَا مُتَجَبِّرُ (مُتَحَنِّنُ) یَا مُتَمَلِّکُ یَا مُقْسِطُ

ای خدای بسیار جبار و مقتدر ای خدای عادل دادگر

لاَ عَمَلَ لِی أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِی

مرا عملی که‌قابل بر آمدن حاجتم باشد نیست

أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی جَعَلْتَهُ فِی مَکْنُونِ غَیْبِکَ

از تو درخواست می‌‏کنم به‌حق آن اسمی که‌در سر غیب خود پنهان داشته‏ ای

وَ اسْتَقَرَّ عِنْدَکَ‏ فَلاَ یَخْرُجُ مِنْکَ إِلَی شَیْ‏ءٍ سِوَاکَ

و نزد تو محفوظ است و از نزد تو بسوی هیچکس غیر تو خارج نخواهد شد

أَسْأَلُکَ بِهِ وَ بِکَ وَ بِهِ‏

از تو به‌آن اسم مسئلت می‏ کنم بحق آن اسم و بحق خودت و آن نام

فَإِنَّهُ أَجَلُّ وَ أَشْرَفُ أَسْمَائِکَ لاَ شَیْ‏ءَ لِی غَیْرُ هَذَا

که‌اجل و اشرف نام های توست مرا به‌غیر از این نام توسلی نیست

وَ لاَ أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَیَّ مِنْکَ‏

و کسی بیش از تو بر من سودمند نیست

یَا کَیْنُونُ یَا مُکَوِّنُ یَا مَنْ عَرَّفَنِی نَفْسَهُ

ای هستی صرف ای هست کن جهان هستی ای کسی که‌خود را به‌من شناسا کردی

یَا مَنْ أَمَرَنِی بِطَاعَتِهِ‏ یَا مَنْ نَهَانِی عَنْ مَعْصِیَتِهِ

ای خدایی که‌مرا به‌طاعت خود امر کردی و از عصیان خود نهی فرمودی

وَ یَا مَدْعُوُّ یَا مَسْئُولُ یَا مَطْلُوباً إِلَیْهِ‏

ای کسی که‌همه‌تو را می‌‏خوانند و از تو می‌‏خواهند و مطلوب همه‌تویی

رَفَضْتُ وَصِیَّتَکَ الَّتِی أَوْصَیْتَنِی وَ لَمْ أُطِعْکَ

ای خدا من سفارش تو را ترک گفتم و اطاعتت نکردم

وَ لَوْ أَطَعْتُکَ فِیمَا أَمَرْتَنِی

و اگر در آنچه‌مرا امر می‌‏فرمودی تو را اطاعت می‌‏کردم

لَکَفَیْتَنِی مَا قُمْتُ إِلَیْکَ فِیهِ‏

البته‌برای هر امر به‌درگاه‌تو می‌‏آمدم مرا کفایت می‌‏فرمودی

وَ أَنَا مَعَ مَعْصِیَتِی لَکَ رَاجٍ

و من با وجود آن که‌معصیت تو کردم به‌لطف تو امیدوارم

فَلاَ تَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ مَا رَجَوْتُ‏

پس ‏حاجتم برآور و بین من و امید ها که‌به‌تو دارم جدایی میفکن

یَا مُتَرَحِّماً لِی أَعِذْنِی مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی

ای بسیار مهربان با من از هر شری که‌از پیش رو و پشت سر و بالا و زیر

وَ مِنْ کُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِی‏

و از هر جانب به‌من احاطه‌کند مرا در پناه‌خود گیر

اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَیِّدِی وَ بِعَلِیٍّ وَلِیِّی وَ بِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ‏

خدایا تو را قسم می‏ دهم به‌محمد (ص) سید من و به‌علی مولای من و به‌ائمه‌هادیان من (ع)

اجْعَلْ عَلَیْنَا صَلَوَاتِکَ وَ رَأْفَتَکَ وَ رَحْمَتَکَ

که‌درود و تحیت و رأفت و رحمتت را بر ما مقرر بدار

وَ أَوْسِعْ عَلَیْنَا مِنْ رِزْقِکَ‏

و رزق خود را بر ما وسیع گردان

وَ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَ جَمِیعَ حَوَائِجِنَا یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ

و دین ما ادا فرما و کلیه‌حاجت‏ های ما برآور ای خدا...

إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ

تنها تو بر همه‌امور عالم توانا هستی.

البته‌در بعضی از روایات آمده‌است که‌بعد از نماز بگویید:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ الْعَرَبِیِّ وَ آلِهِ

بار الها! بر پیامبر عرب زبان و خانواده‌او درود فرست.