
امید آهنگر بازیگر سریال پرطرفدار «علی کوچولو» در ده1360 این روزها در هلند زندگی مشغول تحصیل و فیلمسازی است و دل پری دارد.
امید آهنگر را خیلی ها با سریال "علی کوچولو" بهیاد دارند. او پس از سال ها فعالیت در این عرصهاین روزها در هلند زندگی میکند و مشغول تحصیل و فیلمسازی در این کشور است.
آهنگر دربارهفعالیت های اخیر خود گفت:این روزها مشغول تحصیل، فیلمسازی، برنامهسازی و همین طور تدوین و نویسندگی هستم.
وی گفت:از فضای هنری ایران کمی فاصلهگرفتم، البتهاین بهاین معنی نیست کهکار نمی کنم، همان طور کهگفتم خارج از فضای هنری ایران کار میکنم و این دوری نیز بهاین دلیل است کهدست اندرکاران فضای هنری کشور، با تصمیمات نهچندان درست باعث میشوند کهمن و امسال من مجبور بهادامهفعالیت در خارج از وطن باشیم.
آهنگر را بیشتر بهعنوان بازیگری میشناسیم کهسال های کودکی اش را در این راهگذراندهاست. او در پاسخ بهاین سؤال کهفکر میکنید چهدلایلی باعث شد کهزمانی کارهای کودک مخاطب داشتند در حالی کهاین روزها این اتفاق خیلی بهندرت پیش میآید، بیان کرد:متأسفانهدلایل گوناگونی دارد کهمهم ترین آن برمی گردد بهاینکهآدم های اشتباهی در بخش های گوناگون هنری بر مسند قدرت تکیهزدهاند و با تصمیم گیری های اشتباهدر حوزهکار کودک، این بخش را دچار مشکل کردند. ضمن اینکهاساساً در کار کودک خبری از پول نیست و تهیهکنندگانِ اشتباهی و همین طور کسانی کهمدام بهدنبال پول و مقام هستند بهسمت کار کودک قدم برنمی دارند. در حالی کهدر دهشصت و اوایل دههفتاد این گونهنبود.
این بازیگر جوان همچنین دربارهفضای برنامهسازی حال حاضر اظهار کرد:با اینکهمن شش سال است کهایران نیستم، ولی مدام در حال پیگیری برنامههای تلویزیونی هستم. متأسفانهاز لحاظ کیفی بسیار سطح برنامههای ما پایین است و روز بهروز بدتر هم میشود. در حال حاضر شبکههای تلویزیونی بسیاری داریم، ولی هیچ کدام خوراک مناسبی بهمخاطب نمی دهند و این طبیعی است کهبا ساخت و ادامهاین تفکر، مردم بهسراغ شبکههای ماهوارهای بروند، اما وقتی یک کار خوب ساختهمیشود، ماهوارهها بهصورت خودکار خاموش میشوند و مردم دوست دارند کاری را کهدر داخل کشور ساختهشدهو وطنی است ببینند. حالا شما حساب کنید نصف شبکههای ما برنامههایی بسازند و پخش کنند کهبینندهدیگر بهسراغ ماهوارهنرود، مثل مجموعه"شهرزاد" کهدر طی این مدت بسیار خوب عمل کرد.
آهنگر در ادامهدربارهتفاوت برنامهسازی در داخل و خارج از کشور نیز گفت:تفاوت برنامهسازی در خارج از کشور با داخل ایران یک مقایسهاشتباهاست و بهنظر من قابل قیاس نیستند، برای مثال یک کشور کوچک با جمعیت 17 میلیون نفری مثل هلند کهخیلی هم در عرصهسینما و تلویزیون جایگاهی در سطح جهانی ندارد، بالغ بر 100 شبکهدارد کهوقتی شما تلویزیون را روشن میکنید تنوع برنامهآن قدر زیاد است کهبهشبکهیازدهم نمی رسید و همان 10 شبکهاول شما را بهعنوان یک بینندهنگهمیدارد و تمام خواستههای شما از یک برنامهتلویزیونی برآوردهمیشود، بهخاطر همین فکر میکنم از لحاظ مقایسهاصلاً درست نیست.
دلایلش هم برمی گردد بهاینکهتمامی کسانی کهدر همهشبکههای مختلف در خارج از ایران کار میکنند از مدیران ارشد تا کوچک ترین عضو آن شبکههمگی تحصیلات مدیا دارند و همگی با فضای کار هنری آشنا هستند، ولی در ایران بهاین شکل نیست و بالای هفتاد درصد از کسانی کهدر این عرصهفعالیت دارند تخصصشان چیز دیگری است. البتهاین امر شامل حال تلویزیون های ایرانی خارج از کشور یا همان کانال های ماهوارهای نیز میشود. شاید هم بیشتر و در این گونهتلویزیون ها بهبالای 90 درصد میرسد کهیک فاجعهاست.
وی در پایان خاطرنشان کرد:امیدوارم روزی شرایط فراهم شود تا بتوانم در فضای رسانهای داخل مجدداً برای مردم کشورم کار کنم، چون ما هنرمندان هر چهداریم از مردم است و باید بهمردم دینمان را ادا کنیم.