این ماهی ها را بهتر است مصرف نکنید

ماهی هایی که‌مصرف نکردنشان بهتر از مصرف آنهاست

همه‌می‌دانیم مصرف ماهی بسیار مفید است ، بیشتر انواع ماهی ها به‌دلیل داشتن مواد مغذی برای سلامت انسان مفید است و طعم لذیذی دارد اما در این بخش از سلامت مجله اینترنتی فنجان چند نوع ماهی را به‌شما معرفی می‌کنیم که‌مصرف آن به‌دلایل مختلفی توصیه‌نمی شود . 

تیلاپیا: 

آیا می‌دانستید در برخی موارد خوردن تیلاپیا بدتر از گوشت خوک است؟ در حقیقت، طبق مطالعه‌سال 2008 که‌در مجله‌انجمن رژیم آمریکا منتشر شد، مصرف زیاد ماهی تیلاپیا پرورشی منجر به‌التهاب زیاد در بدن می‌شود. 

ماهی تیلاپیا شامل مقادیر بسیار پایین اسیدهای چرب امگا 3 و سطح بسیار بالایی از اسیدهای چرب امگا 6 است. 

میزان پایین امگا 3 و امگا 6 بالا برای افراد مبتلا به‌بیماری های قلبی، ورم مفاصل، آسم و دیگر علائم بیماری های خود ایمنی و آلرژی که‌در برابر واکنش های التهابی آسیب پذیر هستند، خطرناک است. این التهاب به‌رگ های خونی، قلب، ریه‌و بافت های مفاصل، پوست و دستگاه‌گوارش آسیب می‌زند. 

روغن ماهی اطلسی : 

از لحاظ تاریخی، روغن ماهی اطلسی گونه‌ای برای تغذیه‌تمدن جدید جهان و مهاجرت اولیه‌دریای کاراییب، از اهمیت بالایی برخوردار است. اما ماهیگیری های سنگین در طول هزاران سال گذشته‌خسارت زیادی برجای گذاشته‌است. در اواخر ده‌1990، فاجعه‌رخ داد و ماهیگیری ویران شد. 

اگرچه‌ماهی ماده‌بیش از صد میلیون تخم آزاد می‌کند، اما تعداد کمی از آن ها می‌توانند تا بالغ شدن زنده‌بمانند. 

اگر از طرفدار روغن ماهی هستید، مطمئن شوید که‌این روغن از ماهی اقیانوس اطلس تامین نمی شود. بهترین منبع ماهی از صید در آلاسکا گرفته‌می‌شود. 

کفشک ماهی اطلسی(هالیبوت ) : 

به‌خاطر میزان صید بی رویه‌و آلودگی، بهتر است ماهی های نام برده‌شده‌را در دریا رها کنید. در حالی که‌برخی از سازمان ها می‌گویند هالیبوت گزینه‌بهتری است. 

ماهی خاویار و بیل سر: 

ماهی خاویار از ماهی های باستانی است که‌به‌شدت حاوی تخم ماهی، معروف به‌خاویار است. در واقع، این ماهی خوب رشد کرده‌و می‌تواند 100 سال عمر کند. این ماهی می‌تواند چند صد پوند خاویار حمل کند به‌همین دلیل ماهی خاویاربرای ماهیگیران بسیار ارزشمند است. 

تخم این ماهی خاصیت بیشتری نسبت به‌گوشت آن دارد اما نحوه‌صید در سلامت آن بسیار موثر است .اگر به‌روش غیر بهداشتی صید شود احتمال ابتلا به‌تب ، تهوع ، سردرد ، عوارض گوارشی و کبدی را دارد.

 ماهی خاردار شیلی : 

در حقیقت پاتاگونیا خاردار به‌ماهی خاردار معروف است. صید بی رویه‌این ماهی، این گونه‌را با مشکلات جدی روبرو کرده‌است علاوه‌براین به‌دلیل سطح بالای جیوه‌باید از خوردن آن اجتناب کنید . 

ایل ماهی :

 مارماهی ها در بسیاری از نقاط جهان پراکنده‌و به‌دلیل صید بی رویه‌در خطر انقراض هستند علاوه‌براین این نوع ماهی آلودگی های صنعتی و کشاورزی موجود در آب را جذب می‌کند .مار ماهی سمی و حاوی مقدار زیادی جیوه‌است. 

سالمون پرورشی : 

ماهی های پرورشی بخصوص سالمون را در رژیم غذایی خود نگنجانید زیرا بیشتر این ماهی ها با عنوان سالمون "آتلانتیک" پرورش داده‌می‌شود به‌این معنی که‌آنها توسط آفت کش ها ، انگل ، باکتریها تغذیه‌می‌شوند 

صید ماهی های آزاد به‌دلیل خطر انقراض غیر قانونی محسوب می‌شود اما با وجود این حمایت ها حدود 75 در صد از سالمون ها تا سال 2100از بین می‌روند 

مطالعات نشان میدهد میزان امگا 3 و مواد مغذی به‌شدت در سالمون پرورشی کم است. هم چنین سطوح دی اکسین در سالمون پرورشی 11 برابر بالاتر از سالمون آزاد می‌باشد. دی اکسین به‌عنوان ماده‌کثیف طبقه‌بندی و در سلول های چربی ذخیره‌می‌شوند. عمر آن ها حدود 7 تا 11 سال است. آلاینده‌های محیطی به‌سرطان، آسیب اعضای بدن و اختلال عملکرد سیستم ایمنی مرتبط هستند. 

علاوه‌بر اینها سالمون پرورشی، در واقع افزایش وزن و افزایش خطر سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 را نشان می‌دهد. 

صید بی رویه‌ماهیان ساردین، ماهی کولی، ماهی خال، شاه‌ماهی و دیگر ماهی ها باعث واژگون شدن اکوسیستم های طبیعی شده‌است. 

ماهی پینه‌دوز ، گربه‌ماهی ، ترا :

 شاید اسم این ماهی ها را در منوی غذایی آمریکایی ها ببینید که‌به‌آنها ماهی پانگاسیس گفته‌می‌شود و جز آلوده‌ترین ماهی ها بشمار می‌رود زیرا 70 تا 80 در صد گونه‌ها توسط میکروبهای صدف آلوده‌شده‌اند و حتی خام و نپخته‌آن برای مصرف کننده‌خطر دارد 

علاوه‌براین ماهی های آلوده‌با مقدار زیادی آنتی بیوتیک ها و آفت کش ها درمان می‌شوند.گربه‌ماهی غیر پرورشی خطر کمتری دارد و از نظر غذایی مفید است. 

میگو وارداتی : 

ماده‌ای برای جلوگیری از تغییر رنگ میگو به‌آنها زده‌می‌شود که‌اثرات استروژنی دارد و باعث کاهش اسپرم در مردان و افزایش احتمال سرطان پستان در زنان می‌شود. 

آبهایی که‌میگوها در آن پرورش می‌یابند مواد سمی دارد که‌با بیماری اختلال کم توجهی ، ازدست دادن حافظه‌، تومور مرتبط هستند . 

ماهی قرمز :

ماهی قرمز با طول عمری که‌دارد تا حدود 150 سال زنده‌می‌ماند ولی میزان جیوه‌در این ماهی بالا است و مصرف آن توصیه‌نمی شود . 

ماکارل : 

جیوه‌موجود در ماکارل در بدن تجمع می‌کند و موجب بیماری های مختلف می‌شود اما در این میان می‌توانید از ماهی ماکارل اقیانوس اطلس به‌دلیل خطر کمتر به‌میزان دلخواه‌مصرف کنید . 

تونا : 

نوع غیر پرورشی ماهی تن تا حدودی منقرض شده‌است اما نوع پرورشی آن در فروشگاه‌ها موجود است که‌با هورمون و آنتی بیوتیک تغذیه‌می‌شود نوع باله‌سیاه‌و آبی این ماهی حاوی جیوه‌است.

تیله‌ماهی : 

تیله‌ماهی جیوه‌زیادی دارد و مصرف آن برای زنان و کودکان به‌هیچ وجه‌و مردان بیشتر از100 گرم ماهیانه‌توصیه‌نمی شود و احتمال مسمومیت در مصرف این ماهی بالا است و صید آن غیر قانونی می‌باشد .

 دلار فیش :

 دلار فیش که‌به‌اویل فیش هم معروف است به‌دلیل داشتن ماده‌ای به‌نام جمپیلوتکسین در بدن هضم نمی شود و باعث مشکلات گوارشی می‌شود اما مسمومیت آن خطری ندارد . برای کاهش ماده‌سمی آن بهتر است آن را کباب یا سرخ کنید

 گروپر: 

گروپر از ماهی های گرمسیری است و به‌دلیل داشتن جیوه‌فراوان مصرف آن توصیه‌نمی شود. این گونه‌از ماهی به‌دلیل صید بی رویه‌در خطر انقراض است . 

اره‌ماهی :

 یکی از دلایل نگرانی در رابطه‌با خوردن اره‌ماهی جیوه‌است به‌همین دلیل مصرف آن برای کودکان و زنان توصیه‌نمی شود.