رامبد جوان فیلمسازی را با زایمان مقایسه کرد !

 

رامبد جوان با چهارمین اثر سینمایی خود با نام «نگار» در بخش سودای سیمرغ سی و پنجمین جشنواره‌فیلم فجر حضور دارد. او درباره‌فیلم جدیدش به‌ستاد خبری جشنواره‌می‌گوید:«ذهن من همیشه‌پیرامون موضوعاتی چرخ می‌زند که‌از دغدغه‌هایم می‌آید. فیلم نگار نتیجه‌کنکاش ذهنی ام درباره‌خشونت است؛ اینکه‌چه‌می‌شود که‌انسان دست به‌خشونت می‌زند. یکی از دلایل بروز خشونت، ناتوانی در برقراری ارتباط میان افراد است. در واقع شخص با بروز خشونت سعی دارد دیگران را متوجه‌حضور خودش کند. «نگار» به‌این موضوع می‌پردازد. ربطی به‌فیلم های قبلی من ندارد و تجربه‌جدیدی است که‌برایم ارزشمند است.»

 

قاعده‌امسال را سال آینده‌تغییر ندهیم

رامبد جوان با اشاره‌به‌این که‌جشنواره‌فیلم فجر نیازمند ثبات است، گفت:«در سال های قبل که‌بخش های جشنواره‌از هم تفکیک بودند، امتیاز ویژه‌ای برای فیلمسازان اول قائل می‌شدند. تعداد مشخصی فیلم در یک بخش مجزا انتخاب و داوری می‌شد که‌شاید این ذهنیت به‌وجود آید که‌با ادغام بخش ها، این امکان از آنها گرفته‌است، اما به‌شخصه‌معتقدم اگر فیلمسازی توانایی ساخت فیلم بلند را داشته‌باشد و برای فیلمش تهیه‌کننده‌و عوامل مناسب پیدا کند، یک فضای استاندارد را به‌وجود آورده‌است، پس می‌تواند با فیلمسازان دیگر – فارغ از تجربه‌و سابقه‌شان- رقابت کند. با ادغام بخش «نگاه‌نو» در بخش «سودای سیمرغ» موافق هستم، به‌شرط آن که‌این تغییر را سال دیگر هم شاهد باشیم، نه‌اینکه‌با تغییر دبیر، قوانین به‌کل تغییر کند. باید تکلیف فیلمساز با جشنواره‌روشن شود.»

فیلمسازی از زایمان هم سخت تر است!

کارگردان «نگار» درباره‌واکنش هایی که‌از سوی فیلمسازان در زمینه‌انتخاب و داوری فیلم ها در جشنواره‌صورت می‌گیرد، اظهار داشت:«فیلمسازی کار بسیار سختی است. سینما هنر گرانی است. نگارش فیلمنامه‌خوب و رسیدن به‌قصه‌جذاب از زایمان هم کار سخت تری است! وقتی فیلمسازی از این همه‌سختی و مشقت گذر می‌کند و فیلمش در معتبرترین جشنواره‌ایران دیده‌نمی شود، طبیعتا خشمگین می‌شود و این خشم را با اتهام به‌همه‌کس و همه‌چیز ابراز می‌کند. فیلمساز امیدوار است که‌با جشنواره‌موجب شود فیلم او در اکران عمومی بیشتر بفروشد یا حتی اگر نفروخت، دلش به‌جایزه‌و توجهی که‌جشنواره‌به‌او کرده، خوش باشد.»

 

رویاهایت را فراموش نکن!

جوان در ادامه‌درباره‌نبود تنوع ژانر در سینمای ایران گفت:«تنها و تنها دلیل بی توجهی به‌تنوع ژانر در سینمای ایران، این است که‌ما بلد نیستیم رویاپردازی کنیم. اگر رویاپرداز بودیم، می‌گفتیم حرفه‌مان سینماست پس هرجور که‌دل مان بخواهد و بلد باشیم، فیلم می‌سازیم. نبود این اخلاق در ما باعث شده‌تا فیلمسازان ریسک نکنند. فیلمسازی که‌رویاپرداز باشد ریسک کردن را به‌جان می‌خرد؛ چراکه‌به‌جادوی سینما اعتقاد دارد. دیگر برایش تهیه‌کننده‌و جشنواره‌و تماشاچی مهم نیست. فارغ از محاسبات و دو دوتا کردن، فیلمی می‌سازد که‌از ذهن و قلبش می‌آید. قطعا چنین فیلمی مخاطب هم پیدا خواهد کرد، درست مثل فیلمسازان بزرگ تاریخ سینما. از خودمان باید بپرسیم چرا فیلم می‌سازیم؟ جواب من این است، اگر فیلم نسازم، احساس افسردگی و بطالت و ناتوانی می‌کنم. فیلم می‌سازم تا با آن دغدغه‌های ذهنم مثل خشم، عشق و کابوس را به‌تصویر بکشم. ابزارم هم سینماست. حالا اینکه‌تا چه‌حد خوب از این ابزار استفاده‌کرده‌ام، به‌شعور و توانایی من برمی گردد. اگر اینطور رفتار شود، دیگر شاهد کپی کاری و ترس و فرار از ریسک نیستیم، چون هرکس زبان خودش را برای روایت دارد. در این پروسه‌ژانر خلق می‌شود.»

یک پیشنهاد به‌دبیر جشنواره

کارگردان «نگار» در پایان خطاب به‌دبیر جشنواره‌فیلم فجر گفت:«محمد حیدری عزیز که‌به‌نظرم تمام تلاش ات را برای برقراری نظم در جشنواره‌فجر عزیز کرده‌ای، سعی کن برای مدون کردن قوانین هم اقدامی انجام بدهی. جشنواره‌اگر قانونمند شود دیگر نیاز نیست که‌همه‌اقشار از آن راضی باشند. راضی نگه‌داشتن همه، جشنواره‌را بی اعتبار می‌کند. باید برای جشنواره‌شخصیت قایل شویم.»