گپ فوتبالی با مرتضی پاشایی + تصاویر

مرتضی پاشایی خواننده‌محبوب پاپ یک چهره‌نسبتا فوتبالی به‌حساب می‌آید چرا که‌کنسرت های او پاتوق بازیکنان مطرح فوتبال است. خودش هم فوتبال بازی می‌کرده‌و مدعی است بازی اش شبیه‌خداداد عزیزی بوده. در ادامه‌گفتگوی فوتبالی با این خواننده‌پاپ را بخوانید.

مرتضی پاشایی طی چند ماه‌اخیر تقریبا هر شب کنسرت داشته‌و به‌اکثر شهرهای ایران سفر کرده‌است.
این فقط لطف خداست... من برای این سوال شما جواب خاصی ندارم!

ولی این یک رکورد عجیب است!
من دنبال رکورد و اینجور حرف ها نیستم. آنقدر از مردم انرژی می‌گیرم و آنقدر مردم به‌من محبت دارند که‌روی صحنه‌می‌روم و برایشان می‌خوانم. من این انرژی را از مردم می‌گیرم و به‌خودشان پس می‌دهم. حتی برخی وقت ها که‌قرار است فقط یک سانس اجرا داشته‌باشیم، هم تعداد شب های اجرا تمدید می‌شود و هم به‌جای شبی یک سانس، شبی دو سانس اجرا می‌دهم.

خب این استقبال و این علاقه‌مردم برای خودت جالب نیست؟
جالب... من هر بار و بعد از هر اجرا فقط خدا را شکر می‌کنم و تلاش می‌کنم که‌بهتر و پرقدرت تر کارم را دنبال کنم. فقط با انجام کارهای بهتر و قوی تر می‌شود گوشه‌ای از این لطف را جبران کرد و تمام هدف من این است که‌کارهای بهتری را به‌گوش مردم برسانم.

فکر می‌کردی که‌یک روزی مرتضی پاشایی این جور در دل مردم جا باز کند؟
من همیشه‌عاشق موسیقی بودم و حدود چهارده‌سال داشتم که‌کارم را با یک گیتار شروع کردم. حتی در آن زمان مخالفت هایی با من شد ولی من عاشق موسیقی بودم و هدفم را دنبال کردم. من همیشه‌خودم را مدیون پدرم می‌دانم و مطمئن هستم که‌هر چه‌دارم از دعای خیر او، خانواده‌ام و مردم است.

بیشتر کارهای آلبوم و قطعاتی که‌از تو منتشر می‌شود را خودت انجام داده‌ای و شاید به‌همین دلیل است که‌خیلی زود با مردم ارتباط برقرار کردی و مورد توجه‌قرار گرفتی؟
من اعتراف می‌کنم که‌این کارها و این ملودی ها از کائنات به‌من رسیده! نه‌اینکه‌من آدم خاصی باشم و قصد تعریف کردن از خودم را داشته‌باشم. حرف من این است که‌تمام این اتفاق ها فقط از روی لطف خدا برایم آمده‌و من کاره‌ای نیستم. فکر می‌کنم که‌ماجرا اینجوری بوده‌و بعضی وقت ها من هیچ نقشی توی کار نداشتم. شاید فکر کنید که‌من کلیشه‌ای صحبت می‌کنم ولی مرتضی پاشایی غیر از اینکه‌خدا را شکر کند و بگوید که‌همه‌چیز از طرف او بوده، چیز دیگری ندارد.

در بین کارهایی که‌انجام دادی قطعه‌«نگران منی» که‌تیتراژ برنامه‌«ماه‌عسل» هم بود، در کنسرت ها به‌شدت مورد توجه‌هوادارانت قرار گرفت.
این قطعه‌داستان جالبی دارد... شاید باورتان نشود ولی من فقط در عرض دو روز این کار را تحویل دوست خوبم احسان علیخانی قرار دادم. من در آن زمان به‌شدت مریض بودم و حتی با آن حال و احوال این کار را خواندم و تحویل احسان دادم. به‌هر حال این یک اتفاق خوب است که‌سی شب صدایت به‌گوش مردم برسد و میهمان آنها باشی.

خیلی از چهره‌های معروف و ستاره‌ها به‌کنسرت های تو حاضر می‌شوند و استقبال آنها از کنسرت ها و کارهای تو قابل توجه‌است؟
خب، من همیشه‌کارهای خوب این عزیزان را در تلویزیون و سینما می‌بینم. دوستان هنرمند من همیشه‌بازی های خوبی داشته‌اند که‌من با آنها خاطره‌دارم، مثلا چند شب پیش خانم بهاره‌رهنما به‌کنسرت ما آمد و جالب اینکه‌در میان این همه‌کارهای خوب و قابل توجهی که‌ایشان انجام داده‌بود، من «نان، عشق و موتور هزار» را به‌یاد داشتم و این اولین چیزی بود که‌توی ذهن من جرقه‌زد. در میان ورزشکاران هم همینطور... وقتی من بازی های آنها را می‌بینم و انرژی می‌گیرم، خوشحال می‌شوم که‌بگویم با صدایم و با خواندن، نقشی در زندگی آنها داشته‌باشم؛ این یک تعامل و اتفاقا دوطرفه‌است که‌من از آن لذت می‌برم.

یک نکته‌جالب اینکه‌آهنگ پیشواز موبایل خیلی از این ستاره‌ها صدای توست؟
این فقط لطف دوستان است و هر بار که‌با این موضوع روبرو می‌شوم فقط خدا را شکر می‌کنم و به‌وجود آمدن چنین مسائلی فقط باعث می‌شود که‌بار مسئولیت من سنگین تر می‌شود و بدانم که‌کارم تا چه‌حد سخت است.

پرسپولیسی هستی یا استقلالی؟
راستش را بخواهید من در هر دو تیم دوستان زیادی دارم و دنبال انتخاب رنگ و تیم هم نیستم. من در ماجرای پرسپولیس و استقلال فقط و فقط طرفدار دربی هستم. فقط دوست دارم که‌بنشینم و دربی ها را تماشا کنم. من عاشق هیجان دربی ها هستم و این مهمترین چیزی است که‌برای من در مورد قرمز و آبی وجود دارد.

بازی های تیم ملی را هم دنبال می‌کنی؟
من روی تیم ملی تعصب دارم و بازی های تیم ملی را دنبال می‌کنم؛ مخصوصا وقتی تیم ملی به‌جام جهانی می‌رود، با هیجان و دقت بیشتری بازی ها را دنبال می‌کنم.

در مورد بازی های تیم ملی در برزیل چه‌نظری داری؟
به‌نظر من تیم ملی لیاقت رفتن به‌جام جهانی را داشت ولی این برای فوتبال ما کافی نبود چون مردم ما و فوتبال ما این خاصیت را دارند که‌شگفتی ساز و خاطره‌ساز باشند. به‌نظر من بازی ایران - آرژانتین در نوع خودش جالب بود ولی من به‌آن تیمی که‌در سال 1998 به‌جام جهانی رفت خیلی علاقه‌داشتم.

خودت هم فوتبال بازی می‌کردی؟
(خنده) زیاد... توی یک بره‌ای همه‌اش دنبال توپ و فوتبال بودیم. به‌هر حال آن وقت ها که‌بچه‌بودیم بیشتر فرصت داشتیم و بچه‌محل ها هم که‌حسابی پایه‌بودند.

شبیه‌کدام بازیکن فوتبال بازی می‌کردی؟
(خنده) آن موقع که‌بازی می‌کردیم من خیلی تکنیکی بودم و دوست داشتم که‌کارهای عجیب و غریب انجام دهم.

پس برای خودت یک پا علی کریمی بودی؟
نه‌در آن حد! ولی بچه‌ها می‌گفتند که‌من شبیه‌خداداد عزیزی بازی می‌کنم. بچه‌ها می‌گفتند که‌من یکسری ریزه‌کاری هایی توی فوتبالم دارم که‌شبیه‌کارهای خداداد است.

راستی چرا شما سرود تیم ملی را برای بازی جام جهانی برزیل نخواندی؟
خواندن سرود تیم ملی برای هر کسی یک افتخار بزرگ است ولی در مورد این قضیه‌قرعه‌به‌نام خواننده‌قدیمی تری به‌نام احسان خواجه‌امیری افتاد و این طبیعی بود. احسان تیم خوب و حرفه‌ای داشت و در مورد آن کار هم بهتر است مردم نظر بدهند. من به‌سهم خودم این کار را دوست داشتم و برای همه‌دوستان و همکارانم آرزوی موفقیت و سلامتی می‌کنم.

می گویند ناصر حجازی هم صدای تو را دوست داشت؟
این باعث افتخار من است که‌اسطوره‌ای به‌نام ناصر حجازی کار مرا دوست داشته‌باشد. من هم همیشه‌ایشان را دوست دارم و یادشان را گرامی می‌دارم.

ضمنا خبر داری که‌در مورد تو هم حرف و حدیث هایی درست شد؟
(خنده) در مورد من حرف و حدیث هایی درست کردند که‌حتی گاهی برایم خنده‌دار بود. بعضی ها گفتند مرتضی معتاد شده‌و حتی بعضی های دیگر گفتند که‌من مرده‌ام! ولی مهدی کُرد، مدیر برنامه‌هایم می‌گوید «تو تا وقتی مرا نکشی، نمی میری!»

بستری شدن تو در بیمارستان هم به‌این شایعه‌ها دامن زد.
من مشکل گوارشی داشتم و به‌همین دلیل معده‌ام را عمل کردم. آنهایی که‌با این بیماری مواجه‌شده‌اند می‌دانندکه‌این بیماری به‌این زودی ها خوب نمی شود و من هم در حال حاضر دوران نقاهت را سپری می‌کنم.

روحیه‌خوب و قابل توجه‌تو باعث شد که‌با قدرت کارت را پیش ببری.
چیزی در زندگی من تغییر نکرده‌و با قدرت کارم را انجام می‌دهم و زندگی ام را ادامه‌می‌دهم. من هیچ وقت به‌هیچ حاشیه‌ای خودم را نباختم. مردم چنان انرژی و انگیزه‌ای به‌من می‌دهند که‌هر روز با قدرت و روحیه‌بهتری کارم را انجام می‌دهم. این اتفاق ها باعث شد که‌من بیشتر به‌فکر خودم باشم و بیشتر خدا را شکر کنم.