
او در 1281 ش ، در تهران متولد شد. پدرش ، ابوالقاسم کمال السلطنه، فرزند محمد جعفرخان صدرالحکما، فرزند محمودخان صبا، شاعر و نقاش بلند آوازهعهد ناصری ، و از مردان فاضل و هنردوست عصر خویش بود. کمال السلطنهطبیب و ادیب و دوست دار موسیقی بود.
سهتار را دل نشین مینواخت و اولین استاد پسرش بود. صبا علاوهبر نوازندگی ، گاهآهنگ نیز میساخت و علاوهبر موسیقی ، ادبیات کلاسیک ایران را بهخوبی میشناخت و زبان انگلیسی را میدانست . او بهپرورش گل نیز علاقهمند بود. ساز اصلی استاد ویولن بود کهآن را نزد حسین خان هنگ آفرین فراگرفت . هم چنین سنتور را نزد علی اکبر شاهی و حبیب سماعی ، کمانچهرا نزد حسین خان اسماعیل زاده، ضرب را نزد حاجی خان ضربی ، نی را نزد اکبرخان ، تار را نزد استاد علی نقی وزیری و سهتار را در مکتب استاد میرزا عبداللهو غلامحسین درویش بهکمال رسانید. در جوانی بهمدرسهکمال الملک رفت و نقاشی را فراگرفت .
هم چنین ، مهارت هایی چون سوهان کاری ، نجاری ، ریختهگری ، معرق کاری و خاتم کاری بهدست آورد کهبعداً در ساختن آلات موسیقی بهکار بست .
صبا در شب جمعه29 آذر ماه1336 در سن 55 سالگی بهعلت ناراحتی قلبی چشم از جهان فروبست . بعد از مرگ استاد، بر طبق وصیت ایشان و بهخاطر تجلیل و قدردانی از این هنرمند نامی ، خانهایشان در 29 آبان 1353، بهموزهتبدیل گردید و همسر ایشان بهکمک فرزندان استاد، اشیا و لوازم متعلق بهاستاد را جمعآوری و بهموزهاهدا کردند.
یادش گرامی باد.