
نام:سجاد
نام خانوادگی:افشاریان
تاریخ تولد:1364/1/31
محل تولد:شیراز
تحصیلات:کارشناسی ادبیات نمایشی
تاهل:متاهل
-------------------------------------------
سجاد افشاریان در آخرین روز از اولین ماهفصل بهار 1364 در شیراز متولد شد. او نمایش نامهنویس، بازیگر و کارگردان تئاتر و نیز نویسندهو بازیگر تلویزیون و طنزپرداز میباشد.
افشاریان سرپرست نویسندگان برنامهخندوانهاست .
سجاد افشاریان علاوهبر این فعالیت ها در گروهنویسندگان سریال شمس العمارهبهعنوان نویسندهحضور داشتهو مجموعهسریال گوشهی دل تهرون بهنویسندگی و سرپرستی او نوشتهشدهاست .
وی همچنین مدیریت هنری گروهموسیقی بمرانی را بر عهدهدارد. از دیگر کارهای سجاد افشاریان بازی در فیلم (من از دیار حبیب ام) میباشد.
ایطور ایطور برزیلته؟ بلهسجاد برزیلته. سجاد افشاریان همین جور سادهو راحت برزیل مسابقهخندوانهشد. این دو رگهبرزیلی -شیرازی اهل هنر است و تئاتر. همین رفت و آمد ها برای اجرای تئاتر از تهران تا شیراز باعث شد بهیکی از تاثیرگذاران تئاتر های دانشجویی تبدیل شدهتا و بهبدنهزرخیز نمایش ایران اضافهشود بعد ها بهقلاب رامبد جوان گیر کرد و نویسندهبرنامهاو هم شد.
درشش سالگی کهتصادف کرد و دو کتف و پای چپش شکست زندگی برایش عوض شد. همان روزها بود کهتصمیم گرفت هنرمند شود. شیرازی ها هم کهاگر شاعر نشوند یک جایی میروند کهشاعرانگی داشتهباشد. پس تئاتر انتخاب درستی برای سجاد بود.
آرامش از سر و رویش میبارد. این مرد خوش تیپ بهخاطر پیشینهتئاتری و البتهشیرازی بودن هیچ وقت روی صحنهاسترس نمی گیرد و آرام است. در اجرا مسلط است و طبیعی است کهمردم رای های شان را بهصندوق او بریزند.
این سجاد افشاریان یک دفعهاز کجا آمد کهیک شبهاینقدر محبوب شد؟
راستش اصلا یک شبهنبود. اینجا قصههای هزار و یک شبی زیاد اتفاق میافتد؛ مثلا هزار شب کار میکنید و یک شب آن اتفاق میافتد؛ البتهبهشرطی کههزار شب قبل از آن ماجرا، درست کار کردهباشید. این اتفاق واقعا یک شبهنبود؛ نزدیک به14سالی میشود کهدر زمینههای هنری فعالیت میکنم.
اما مــردم شمــا را نمی شناختند. حالا میخواهیم بدانیم در آن 14 سال چهکار میکردید؟
دبیرستان کهبودم فیلمسازی را شروع کردم. بهشکل جدی فیلم کوتاهمیساختم و بعدش هم بهسینمای جوان رفتم. همزمان با آن تئاتر کار میکردم. این شانس را آوردم کهاز دورهراهنمایی معلم تئاتر داشتیم. آن موقع بهعشق اینکهیک دفعهوسط کلاس بیایند و بگویند بچههای گروهتئاتر بیایند بیرون، خیلی های مان در این گروهها فعال بودیم اما من واقعا انگیزهعجیبی برای این کار داشتم. اتودی کهبهمن دادند تا بازی کنم،
واقعا گریهکردم؛ طوری کهمعلم تئاتر فکر میکرد آن هم جزء بازی ام است. ادامهدادم و حتی در 20سالگی داور جشنوارهرشد شدم اما از زمانی کهتئاتر را بهصورت حرفهای تر دنبال کردم، بحث تئاتر بهحدی حالم را خوب کرد کهاز فیلمسازی دور شدم.
در همــــان شیـــراز کار میکردید؟
بله. اما اجراها را تهران میآوردیم. جالب اینکههر نمایشی کهدر شیراز بههر شکلی اجازهاجرا نمی گرفت وقتی در تهران اجرا میکردم جایزههای معتبری میگرفتم؛ مثلا یکی جایزهجشنوارهفجر را گرفت یا یکی از آنها پرتماشاگرترین تئاتر 10 سال سالن قشقایی شد.
تئاتر درآمد و شهرت کمتری دارد. شما چرا تئاتر را انتخاب کردید؟
راستش دغدغهمن بازیگری صرف نبود. از روزی کهشروع کردم بهعنوان نویسندهو کارگردان هم فعالیت داشتم؛ حتی زمانی کهفیلم کوتاهمیساختم در 18 سالگی مجموعهای 18 قسمتی را برای تلویزیون شیراز ساختم. من متولد 64 هستم، در 22 سالگی جزو نویسندگان مجموعه«شمس العماره» سامان مقدم بودم. آنجا برای نویسندگی پولی بهمن دادند کهدوبرابر کل تئاترهایی بود کهدر زندگی ام کار کردهبودم. برای همین مدت طولانی چیزی ننوشتم چون نمی خواستم طعم این شکل پول درآوردن روی کارم تاثیر بگذارد. دغدغهام تئاتر بود چون هنر بی واسطهای است. کشف و شهود این مدیوم را دوست دارم.
اگر در این زمینهکار موفقی دارم بهاین خاطر است کهقبل از نوشتن متن بهسوالات بسیاری برای خودم پاسخ میدهم؛ اینکهمثلا چرا میخواهم آن را اجرا کنم یا در چهسالی میخواهم آن را روی صحنهببرم و اصلا نیاز اجرای آن چیست. این باعث میشود اول از هر چیزی نگاهی جامعهشناختی بهزمان حال خودم داشتهباشم؛ ضمن آنکهدر تصویر معادلاتی وجود دارد کهاگر بهآنها تن دهید همهچیزتان در تئاتر از دست میرود. من فیلم های زیادی را بازی نکردم چون مناسبات انتخاب نقش آنها را دوست نداشتم؛ اینکههمهکارها را انجام میدادند و بعد برای یکسری نقش ارزان قیمت دنبال بازیگران تئاتر میگشتند؛ حتی 5،4 پروژهسینمایی را رد کردم.
خب، در این فرصت منتظر چهبودید؟
من صبر میکنم تا هامون خودم را بازی کنم.
ولی شما کهبا کار طنز وارد شدید؟
اتفاقا من با کار جدی شروع کردم. فیلمی بازی کردم بهنام «حبیب آقا» ساختهمحمد حمزهای کهبهخاطر آن در جشنوارهشهر کاندیدای نقش اول شدم کهبا تقدیر از من شهاب حسینی جایزهرا گرفت؛ نقشی کاملا جدی در فیلمی تلخ.