10 شماره برای خوشحالی و تقویت خودباوری کودکان

یکی از اتفاق های دل انگیز انسان می‌تواند دوران کودکی او باشد. کودکی دوره‌خاصی است. زمان بازی، هیجان، سرگرمی و جستجوی کودک است، این دوران سرشار از نگرانی برای والدین است تا مطمئن شوند کودکانشان سالم و خوشحال هستند.

در این بخش از سایت مجله اینترنتی فنجان تحقیقات روانشناسی و خوشحالی دوران کودکی را با هم ترکیب کرده‌ایم و به‌10 نکته‌اساسی رسیده‌ایم که‌در ادامه‌به‌آنها می‌پردازیم.

مسئولیت ابتدایی کودکان بازی کردن است. بچه‌ها سرانجام تکالیف دارند و کارهای فوق برنامه‌انجام می‌دهند، اما فاصله‌ی کودکی تا نوجوانی را باید آزاد باشند و خوش بگذرانند. کودکان درس های مهم زندگی خود را از بقیه‌بچه‌ها یاد می‌گیرند.

ذهن کودکان به‌طور فوق العاده‌ای در طول دوران کودکی پیشرفت می‌کند، اگر آنها مثل نوجوانان بشنوند و ببینند و مشکلات آنها را لمس کنند، تاثیرات منفی روی آنها می‌گذارد و به‌آنها احساس ناراحتی و نا امنی می‌دهد.

 

فشار آوردن به‌کودکان برای رسیدن به‌موفقیت آنها را فریب می‌دهد و از آنها فرد دیگری می‌سازد و چون آنها با شخص دیگری مقایسه‌می‌شوند روی اعتماد به‌نفس آنها تأثیر می‌گذارد.

کودکان خیلی بالغ نیستند و تقریبا همه‌کودکان خود به‌خود عصبانی می‌شوند، حسادت می‌کنند و یا ناراحت می‌شوند. این خلقیات شرایط را برای یادگیری خوب برای نوجوانان فراهم می‌کند. دانشمندان زمینه‌بدخلقی کودکان را تنبیه‌دانستند. بهترین راه‌این است که‌به‌کودکان بیاموزید که‌همه‌احساسات منفی را تجربه‌می‌کنند و راه‌مقابله‌با آن را هم یاد بگیرند.

 

کودکان سعی می‌کنند خودشان را بزرگتر جلوه‌دهند چون متوجه‌شده‌اند سخت کوشی برای افراد بزرگ است. وقتی کودکان خودشان را مستلزم می‌کنند که‌کاری انجام دهند، با آنها در مورد وظایف بچگی صحبت کنید. پیام ما به‌والدین این است که‌روی روند کار کودکان متمرکز شوند تا روی وظایف آنها.

انجام کارهای مختلف که‌خانواده‌با هم انجام می‌دهند نشانه‌استحکام خانواده‌است، استحکام یکی از جنبه‌های مهم کودکی است. سپری کردن زمان اعضای خانواده‌با یکدیگر 5 فایده‌را به‌همراه‌دارد:کودکان احساس اهمیت و عشق می‌کنند،کودکان رفتارهای مثبت نوجوانان را می‌بینند،نوجوانان بیشتر ضعف های کودکان را می‌بینند و می‌توانند آنها را راهنمایی کنند، کودکان می‌توانند احساسات و تفکراتشان را بیان کنند،بین کودکان و والدین پیوند قوی تری ایجاد می‌شود.

 

کودکان نیازمند نظارت هستند و نوجوانان این کار را بیش از حد با زیر نظر گرفتن تمام حرکات می‌توانند انجام دهند. وابستگی کودکان به‌والدین از پیشرفت آنها جلوگیری می‌کند. توجه‌زیاد به‌کودکان و نیازهای آنها باعث می‌شود کودکان نتوانند مهارت های ضروری زندگی مثل بلوغ فکری و ارتجاعی بودن را یاد بگیرند و با مشکلات مقابله‌کنند.

بسیار حائز اهمیت است که‌به‌کودکان اجازه‌دهید کارشان را تا آخر انجام دهند. طبق نظر روانشناسان کودک، نظارت زیاد روی پیشرفت کودک ظاهر می‌شود، در حالی که‌توجه‌و نظم برای کودک ضروری است تا نتیجه‌محروم ماندن از مسئولیت را متوجه‌شود، اما بی اندازه‌ناظر بودن هم بی نتیجه‌است.

 

مطالعات و آزمایشاتی که‌در دانشگاه‌هاروارد انجام شده‌نشان می‌دهد، نوجوانانی که‌حافظه‌خوبی از کودکی داشته‌اند در مورد موضوعات اخلاقی صحبت می‌کنند. وقتی فرد صدقه‌ای را که‌در کودکی داده‌است را به‌خاطر می‌آورد، بنابر این حافظه‌خوبی را برای نوجوانان رقم می‌زند و از او فرد خیر اندیشی می‌سازد.

کودکان چیزهایی که‌در اطرافشان می‌بینند و می‌شنوند چه‌خوب و چه‌بد را یاد می‌گیرند. اگر نوجوانان به‌اخلاق خوبی عادت کنند، کودکان بیشتر مقابل به‌مثل می‌کنند. طبق نظر پزشک دانشگاه‌کالیفرنیا کودکان نمی توانند روزگار را با نوجوانانی که‌مراقب آنها و رابطه‌شان نیستند خوب بگذرانند.