آفتاب نیوز :
سیزدهمین فصل کاوش های باستان شناسی «دروازه پردیس تخت جمشید» در محوطه باستانی تل آجری در مارادوش استان فارس به سرپرستی علیریزو عسکری چاوردی از دانشگاه شیراز و پیر فرانچسکو کالیری از دانشگاه بولونیای ایتالیا به همراهی. و با همکاری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی منطقه فارس، میراث جهانی تخت جمشید، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی عامیانه.
علی ریزو عسکری چاوردی – رئیس این شورای باستان شناسی – مهمترین دستاورد پژوهشی در این فصل از کاوش های باستان شناسی را کشف کامل دیوار شرقی دروازه پارسی تخت جمشید و شناسایی طراحی کامل بنای دروازه اعلام کرد. دیوار شرقی این دروازه به طول 40 متر و عرض 10 متر از آجر و خشت، هسته این دیوار عظیم از خشت خام به ضخامت پنج متر و نماهای داخلی و خارجی 2.5 متر ساخته شده است. با آجر
این باستان شناس استفاده گسترده از قیر را یکی از جالب ترین روش ها در ساخت دیوار بزرگ دروازه تخت جمشید دانست و افزود: محلولی که بین رج های آجر در تمام عرض این دیوار استفاده می شود. نوعی ملات قیری که در دوره هخامنشیان کاربرد فراوانی داشت و به نظر می رسد که قیر بیشتر به عنوان ملات ساختمانی برای ساخت و ساز ساختمان استفاده می شده است.
رئیس شورای باستان شناسی تل آجری یکی از جالب ترین اکتشافات اخیر در این محوطه باستانی را روکش دیوار شرقی دروازه با آجرهای لعابدار رنگی اعلام کرد.
به گفته عسگری چاوردی، کشف بشقاب های شیشه ای رنگارنگ از حیوانات اسطوره ای، گل های هشت گلبرگ و آجرهای میناکاری شده سفید، زرد، آبی و سبز نشان می دهد که این دروازه در شکوه خود یکی از مشهورترین دروازه های جهان باستان بوده است.
بنا به گزارش پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محوطه باستانی معروف به تل آجری در سه کیلومتری شمال غربی تخت جمشید در محلی به نام «باغ فیروزه» واقع شده است. اندازه این محوطه 30*40 متر است. در طبقه اول تخت جمشید تپه ای باستانی قرار دارد که سه متر از زمین اطراف آن بالاتر است. این مکان باستانی در تاریخ 1385/03/17 با شماره 15530 در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.
دروازه شهر پارسه ساختمانی است که جهت شمال غربی به جنوب شرقی دارد اما حدود 20 درجه از محور شرقی به غربی منحرف می شود. ابعاد ساختمان 29.06 متر (شمال شرقی-جنوب غربی) در 39.07 متر (شمال-غرب-جنوب شرقی) شامل یک دیوار حائل به عرض 10.47 متر و فضای داخلی آن 8.00 متر عرض آن است. 14.33 متر است. در درازا. دسترسی به این اتاق از طریق دو راهرو به عرض 63.4 و طول 12.44 امکان پذیر بود.
با کشف کتیبه های مخفی بابلی و عیلامی و با در نظر گرفتن کارکرد بنا مشخص شد که این بنا یک دروازه یادبود از آغاز دوره هخامنشی بوده است.
این دروازه باشکوه در مقیاسی بزرگتر طرح دروازه معروف ایشتار (حدود 580 سال قبل از میلاد) را تکرار می کند که قبل از ساخت تخت جمشید در زمان یکی از دو پادشاه اول ایرانی ساخته شده است. شاید هدف از ساخت این دروازه نشان دادن فتح بابل در سال 539 قبل از میلاد در زمان کوروش کبیر باشد. این بنا به طور کامل از آجر و خشت ساخته شده است. دیوارها با آجر شیشه ای تزئین شده است. تزیین قسمت پایین دیوارها دارای نقوش هندسی و گلدار است. آجرهای متعدد میناکاری کشف شده از خرابه های بنا نشان می دهد که تمام سطح دیوارها با نقوش حیوانات اسطوره ای گاو نر و حیوان دورگه «موشخوشو» تزئین شده است.
این بنای تاریخی جای خود را به باغ سلطنتی (پردیس) داد که شامل کاخی بزرگ بود که ویرانه های آن اکنون در محل فیروزی 5 وجود دارد. این دروازه یادبود در زمان هخامنشیان متروکه شد، سپس در اثر زلزله شدید ویران شد و دیوارهای آن در دوره‌های بعد غارت شد.
پارسه، باشکوه ترین شهر ایران باستان، دروازه ای زیبا به همراه دروازه بابل داشت. این دروازه در قدیمی ترین نقطه شهر و در سه کیلومتری غرب کاخ های تخت جمشید قرار دارد. کیفیت ساخت هنری، اندازه، ابعاد فنی و نحوه ساخت بنا برابر با دروازه ایشتار بابل است. این دروازه در آغاز دوران هخامنشیان در مسیر کاخ ها و بناهای سلطنتی بافت قدیمی شهر ساخته شده است.
